Չհասկցա’նք Ձեր այցելութեան իսկական դրդապատճառները, յարգելի պարոն նախագահ:
Հասկցա’նք, դժգոհ հայորդիներու արտայայտած յուսախաբութեան ընվզումն ու ցասումը:
Չհասկցա’նք, թէ ձեր բացման խօսքն ու որոշ չափով արտայայտած կարծիքները չեն արտացոլացնէր թուղթեր մրոտած այդ հանրահռչակ եւ տխրահռչակ արձանագրութիւններու միտք բանին:
Հասկցա’նք թէ արձանագրութիւնները — ամբողջական թէ ոչ ամբողջական, թերի թէ անթերի – կը նկատուին վերջնական եւ կարելի չէ բարեփոխութեան ենթարկել:
Չհասկցա’նք թէ երբեք չէք կարեւորեր եւ պայմանաւորեր Հայոց Ցեղասպանութեան ճանաչման հարցը, իբրեւ առաջնահերթ դրօշն ու «ալֆան ու օմեկան»՝ խօսակցութիւններու թղթածրարին:
Հասկցա’նք եւ քաջատեղեակ ենք թէ աշխարհաքաղաքական փոփոխութիւններ կատարուած են շրջանէն ներս եւ այդ իսկ պատճառով հետեւողական ու ժրաջան աշխատանք տարուած է, ձեռնարկելու այս ճանապարհային քարտէսին:
Չհասկցա’նք թէ ինչպէ՞ս կարելի եղած էր միամիտ, տկար ու ահաւոր արտաքին քաղաքականութիւն մը կիրարկել, հարցադրումի տակ առնելով Արցախի ապագան, վտանգի ենթարկելով ազգային պետական շահերը եւ դեռ…
Հասկցա’նք թէ բանն ումն էր: Թէ թրքական ճարպիկ քաղաքականութիւն մը, գործելաոճ մը, աքծանի մէջ առած էր իր դէմ գտնուող դիւրահաւատ, թոյլ ու տկար հայրենի արտաքին քաղաքականութիւնը:
Վերջապէս չհասկցա’նք Պարոն նախագահ, այո’ չհասկցա’նք թէ այլ «ֆութպոլային քաղաքականութիւն» մըն ալ հոս՝ Նիւ Եորքի մէջ կը կատարուէր, ուր կամայ թէ ակամայ երկու խումբեր հրաւիրուած էին, գէթ երբեմն ստիպողաբար «մրցում» կատարելու:
Ի վերջոյ հասկցա’նք…շատ լաւ հասկցա’նք, թէ մրցակից կազմերուն, այսինք մասնակցողներուն թիւը արդար կերպով չէր ներկայացուած: Ո՞ւր էին ակադեմականները, պատմաբաններն ու յատկապէս Ցեղասպանութեան բնագաւառէն ներս մասնագիտացած դասախօսները: Իսկ երբ խումբի մը մարզիկներուն թիւը կը գերազանցէր մրցակից կազմինը…երբ հլու կամակատար՝ «այո-մարդիք» (yes-men) սրահ ներկայացած էին, այդ ժամանակ ներկայ իրաւարարին գործն ալ կամայ թէ ակամայ դիւրացած էր: Արդիւնքն ալ յստակ էր…ազդանշանէն առաջ իսկ:
«ՀԱՅՐԵՆԻՔ»