Category: Գրական

ԱՒԻԿ ՏԷՅԻՐՄԷՆՃԵԱՆ  Ձմեռ է, պաղ է, գիշեր ակամայ, Ճերմակն է իջնում դաշտերի վրայ, Ձիւնի փաթիլները նուրբ ու անաղարտ, Թափւում են արդէն սարերի վրայ:   Անսահմանութեամբ, անհուն կապոյտի, Լցուած ցնորքով երազանքների,...

  Սեւ- սեւ ամպերն են Երկնքից կախուել, Խաւարն է իր մութ Թեւերը տածել, Վերահաս ցուրտ է՝ Ձմեռ  տարաժամ Եւ ին՞չ է, տէր իմ ՝ Արդեօք պատահել…   Անձրեւն է յորդում...

Տէրը Կ’օգնի իր ժողովրդին: Հին Կտակարան. Եսայի 42.14   Առաջին ազգն ես դու հանդիսացել Սուրբ Քրիստոսին ընդունել, պաշտել. Նրան հարազատ Հայր ես ճանաչել, Հաւատքը՝ պետական կրօն հաստատել:     Նրա...

                                                                                                                                                     Օտար հողը երբեք Հայրենիք չի դառնայ:                                                                                                                                                                                                                ԿԷՕԹԷ   Ձեզ հարց եմ տալիս՝ թէ ի՞նչպէս եղաւ, Որ մի հզօր ազգ, օրհնանքով սերուած, Կանգնած է այսօր անդունդի եզրին:   Թէ...

­Տաղա­ն­դաւոր եր­գի­ծա­բան, վի­պա­սան, թա­տե­րա­գիր եւ հրա­պա­րա­կա­գիր է Եր­ուանդ Օտ­եան (1869-1926): Ծնած է Պո­լիս, սե­րե­լով Օտ­եան­նե­րու յայտ­նի գեր­դաս­տա­նէն: Նախ­նա­կան ու­սու­մը ստա­ցած է տե­ղա­կան վար­ժա­րան­նե­րու մէջ, սա­կայն մտա­ւոր բարձր ու­սու­մի հա­սած է...