Եւ հիմա ոչ թէ ողբս է անցամաքելի Այլ՝ զայրոյթիս մշտահոսքը։ Յոգներ եմ մենամարտէ, մեներգներէ խորին, Յոգներ եմ քաղցրերգութեան սրբատուփէն արբշիռ, Անօգուտ է մաղտել մարմինը աղաղակի, Զոհի...
Գէորգ Պետիկեան bedig43@aol.com Այսպէս ամէն առաւօտ Հրաժեշտ կ'առնեմ կը բաժնուիմ ես ինձմէ- Տանս դուռը երբ կը փակեմ ետեւէս գիտեմ թէ Եսս ներսն է – եւ ամէն քայլ զիս կ'անջատէ իմ...
Վեհանոյշ Թեքեան Ապրիլ 24, 2024 Մարախլապատ, բազմագոռգոռ, Գաղտագողի կամ բացայայտ Երկիր մը կայ առանց բոցի բոցավառուող Երկինքը կը ճգնի չիյնալ։ Ի՜նչ կեցեր էք կոկոզավիզ, հայորդինե՛ր, Յաւերժ խնճոյք, նոր ծրագիր, Երկինքը...
Քարացեր է օդը այս գորշ Կամարակապ երկինքն կապոյտ Մշուշապատ Մռայլ ու լուռ Մահն է գրկած Քարացեր են եւ ծառերը Լռութիւնն ալ մահացումի շապիկ հագած Ծածկեր է դաշտ, ծածկեր երկինք, ծածկեր...
Գէորգ Պետիկեան Հայերէնս... Լեզուիս մարմին եւ ոգի տուող, Իմ հարազատս՝ անխարդախ. Աշխարհի հայութեան բերնին մէջ, Միշտ կը փնտռեմ քեզ: Հայերէնս... Սիրտդ բառերուս մէջ տրափող, ԴՈՒՆ դարաւոր, անուշ շարական. Աշխարհի...
Վեհանոյշ Թեքեան Երբ ակամայ լքես տունդ՝ ան կանգուն կը մնայ, Դո՛ւն է որ կը փլիս. Ան թափուր կը մնայ Քու ներաշխարհդ խճաքարերով կը խճողուի. Շունչդ բռնած՝ ծիծեռնակի քանիերորդ...