ՏՂԵՐՔ ՋԱՆ

Տօնական այս օրերուն Ծնկաչոք գեղօն Ձեր խնկաբոյր շիրիմներուն   Մայրամուտին գացիք, տղե՛րք՝ Որ վարդագոյն արշալոյսներ մեզ պարգեւէք․․․   Ձեր կեանքերը հրկիզուեցան՝ Որ ճամբան մեր լուսաւորեն․․․   Ծիծեռանկերը չուեցին Որ ձեր...

Զահրատը՝ Կաղանդի Մասին

Իւրայատուկ է Պոլսահայ բանաստեղծ Զահրատի (Զարեհ Եալտըզճեան, 1924-2007) գրիչը։ Ահաւասիկ քանի մը բանաստեղծութիւններ՝ կաղանդի մասին։ ԿԱՂԱՆԴՉԷՔ   Կէս գիշերին պատուհանիդ լոյսը չըլլայ որ մարես Վարագոյրին ինկած շուքդ դիտեմ գոնէ կարօտով...

ՀԻՆ ՏԱՐՈՒԱՆ ԳՈՅԺԸ, ՆՈՐԻՆ ՈՅԺԸ

Վեհանոյշ Թեքեան Հետզհետէ հրճուանքը կտրեցաւ ճարահատ ճիւղի պէս Արձագանգը չուեց թառեցաւ Բանի մէջ Հողմը կաղնիին բունը խլեց լքեց Արմատը տրտում բայց տոկուն մնաց Տարիները դէմքերը աղօտեցին Ժամանակի շրջանկարները մնացին Հին տարուան մակոյկը արդէն գնաց Պարոյկը օդէն կախուած մնաց Կենսախայտ հողը դարձաւ արիւնի լաւայ Հին հողին վրայ կամուրջը կ՚երերայ Անուրջները ջնջուեցան   վիշտով սորվեցանք Մահէն հեռու մնալու արուեստը Արեւափար մակոյկն ու Հաստատակամ կամուրջը Կիզակէզ անուրջը եւ Ի՞նչ պիտի ըլլայ-ի պարոյկը Հմայիչ էր հեռաւոր Միջերկրականը Ցունամի դարձեր կլաներ է օրերը Յաւերժի կապոյտ ջահ էր երկինքը Բարիի ոյժէն Արարիչն ելեր է դուրս Մնացեր է դրանս՝ սին գոյժը սեւաքուրջ Այլեւս թող գա՜յ Նոր Տարին պատմուճանով ծիրանի Որ մարմրած Լուսաւորչի Կանթեղէն Հայու կեանքին ինքնակիզուած պատրոյգին Հոգեկանն ու անհատնելին լուսարձակէ Բարին բերէ, Չարը վանէ։

ՄԱՍԻՍ

ՎԵՀԱՆՈՅՇ ԹԵՔԵԱՆ Ո՛չ տեղը փոխեց, ո՛չ խոպան դարձաւ, դարերը հրեց` ինքը հոն մնաց, Ո՛չ մարտնչեցաւ, ո՛չ կակուղցաւ, ո՛չ իսկ իր Նոյան տապանը բացաւ. Սպիտակ աչքերը միշտ բաց պահեց Եւ ցաւեցաւ:...

ՍԱ ՄԵՆՔ Ե՛ՆՔ, ԵՒ ՄԵՆՔ ՉԵ՛ՆՔ

Գէորգ Պետիկեան   Կ'ըսենք եւ չենք ըսեր, Կ'ապրինք նկարներովը երազներու, Կը քալենք առանց տեսնելու, Կը լսենք առանց հասկնալու, Չենք հրաժարուիր, բայց չենք ալ ընդունիլ, Կը նախընտրենք օտարը կապկելով ապրիլ, Սա մենք ենք, եւ մենք չենք,   Արդ,  ...

ԱՂԷՏ

 Յարութիւն Պէրպէրեան 2 Հոկտեմբեր 2023   Անցիր քաոսին, խաժամուժին ընդմէջէն, անցիր խժալուր աղմուկին մէջէն, փորձէ չշնչել մարմիններուն ճենճերումի հոտը խեղդող, որ աւելի քան դար մը առաջ անհաւատալի տարողութեամբ ծաւալած էր...
Social profiles