Ֆրանսայի Ազգային ժողովին որդեգրած Հայոց Ցեղասպանութեան ժխտումը քրէականացնող օրինագիծը, արդէն իսկ անցած է անցեալ տարուայ լուրերու շարքին: Տօնական օրերու սեմին առնուած այս անկիւնադարձային որոշումը, իր “թայմինկ“ով եւ իրադարձութիւններով իւրայատուկ էր, իսկ Անգարայի որդեգրած կեցուածքն ու հակազդեցութիւնը…այդ դէպքէն ետք եւ այդ դէպքին պատճառով, սպասելի déjà vu մը…ֆրանսացի հանրածանօթ հոգեբան Էմիլ Պուարաքի (1851-1917) այդ հոգեբանական “նախապէս տեսնուած“ զգացումն ու ապրումը, որ կարելի է բառին բուն իմաստով նկարագրել եւ ներկայացնել:
Այս déjà vu հակազդեցութեան արդիւնք է որ, Անգարա շուտով տուն կանչեց Փարիզի մօտ իր դեսպանը եւ այս մէկ տեղեկութիւնը արդէն “համեմուած“ ոճով մը ներկայացուած էր թէ նախքան որոշման որդեգրումը, արդէն իսկ դեսպանը ապահոված եւ սպասման վիճակի մէջ դրած էր Փարիզ–Անգարա օդանաւի տոմսը:
Դեսպանին կողքին, լոյսերու քաղաքէն տուն կանչուեցան նաեւ դեսպանատան այլ բարձրաստիճան պաշտօնեաներ եւ զինուորական կցորդներ:
Միջանկեալ հետաքրքրական պիտի ըլլար եթէ ամիսներ առաջ, Փարիզի Թուրքիոյ դեսպանատան համար պաշտօնի հրաւիրուած հայորդի Տարօն Աճեմօղլու ստանձնած ըլլար իր պարտականութիւնը…Ան ահաւոր երկծայրեայ սուրի կացութեան մէջ գտնուած պիտի ըլլար:
Շարունակելով Անգարայի déjà vu հակազդեցութիւնը, երկու երկիրներու միջեւ դադրեցուեցաւ համագործակցութիւնը` գիտական, արհեստագիտական, տնտեսական եւ մշակութային բնագաւառներէն ներս: Նոյնիսկ ընդհատուեցաւ հետախուզական տեղեկութիւններու փոխանակումն ու չեղեալ յայտարարուեցան նաեւ, Անգարայի մէջ ֆրանսացի զինուորական կցորդներու հաւատարմագրերը:
Թուրքիոյ ջուրն ու օդն ալ անբաղձալի եղան ֆրանսացիներուն համար:
Հաւանաբար չափազանցութիւն մը պիտի ըլլայ, երեւակայելը թէ նոյնիսկ արգիլուած պիտի ըլլայ որեւէ հեռաձայնային կապ` երկու երկիրներու բնակիչներուն միջեւ…նկատի ունենալով որ սոյն օրինագծի որդեգրման օրերուն, Ֆրանսայի նախագահ Նիքոլա Սարքոզին մերժած է Թուրքիոյ նախագահ Ապտիւլլա Կիւլին հետ հեռաձայնային խօսակցութիւն ունենալ եւ նոյնիսկ պատասխանել, բազմիցս անոր կատարած զանգահարումներուն:
Այս déjà vu հակազդեցութեան ամենէն աւելի հետաքրքրականը այն էր, թէ Թուրքիոյ նախագահ Կիւլ բացայայտած էր որ Հայոց Ցեղասպանութեան ժխտումը քրէականացնող օրինագիծի որդեգրումէն ետք, Ֆրանսա պէտք է դադրի Արցախի հիմնահարցին գծով, ԵԱՀԿ–ի Մինսքի խմբակի կազմին մէջ իր միջնորդութենէն: Այս անցուդարձերուն լոյսին տակ, ազերի–թուրք գործակցութեան նման բացայայտում, կարելի չէ գոհանալ քաղաքական սխալ մը` gaffe անուանելով…այլ աւելի տեղին է սեպել ցնցիչ` choquant:
“ՀԱՅՐԵՆԻՔ“