Յ.Վ.
Համայնքային կեանքէն ներս ծանօթ անուն մըն է Գառնիկ Ներսէսեանը: Իր ծննդավայր Քեսապէն Նիւ Եորք հասած երիտասարդը` 1973ին, արդէն ինքզինք կը նուիրէ հայ մշակոյթին: 1980էն ի վեր, երկար տարիներ մաս կը կազմէ Հ.Բ.Ը.Մ.ի “Անդրանիկ“ պարախումբին, որպէս մենապարող: 2004ին կը հիմնէ Նիւ Եորքի Ս. Սարգիս եկեղեցւոյ “Երազ“ պարախումբը, որ իր յայտագրային որակով կը պահէ դասական մեր աւանդական պարարուեստի մշակումներն ու ոճը:
Գառնիկ գործունեայ անդամն է նաեւ Մեծագոյն Նիւ Եորքի հայ կաթողիկէ համայնքային կեանքէն ներս. թէեւ փոքրաթիւ համայնք մը կայ հոս, սակայն կարեւորութիւնը անոր մէջ կը կայանայ, որ Հիւսիսային Ամերիկայի Հայ Կաթողիկէ գաղութին առաջնորդարանը կը գտնուի այս մեծ ոստանի մէջ:
Բայց այս ամենէն անդին, այս գաղութին մէջ անոր անունը սերտօրէն կապուած կը մնայ թատերական մեր կեանքին հետ: Ան հիմնադիր անդամներէն է Թ.Մ.Մ. “Մհեր Մկրտչեան“ թատերախումբին: Առաջին երեւումը 1998-ին` գլխաւոր դերով ան բեմ բարձրացաւ մարմնաւորելով Պարոնեանի Աբիսողոմ աղան, բեմադրութեամբ` Ֆրունզիկի այրիին` Թամար Յովհաննիսեանի: Այնուհետեւ, 1999ին, սքանչելի կերպով խաղցաւ ՄքԿրեկըրիի դերը Սարոյեանի “Իմ Սիրտը Լեռներուն Մէջ“ թատերախաղով, ուր այս դերը մարմնաւորած էր հայ բեմի վարպետը` Վահրամ Փափազեան:
Դերեր վերցուց նաեւ 2000 թուականին, Զարեհ Մելքոնեանի “Ո՞ւր Կ՛երթաս Ո~վ Հայ Ժողովուրդ …“ի մէջ Ոսկան Որոտնեցիի կերպարով: Գարլօ Կոլտոնիի “Երկու Տիրոջ Ծառայ“ի ներկայացման մէջ, ան 2002-ին խաղցաւ Ֆլորինտօ Արետուզիի դերը, բեմադրութեամբ` Վարդան Յովհաննիսեանի:
Պարոնեանի “Արեւելեան Ատամնաբոյժն“ թատերախաղին մէջ Գառնիկ կը ստանձնէ Թովմասի դերը 2004ին եւ երկու տարի ետք` Շէյքսփիրի “Սխալներու կատակերգութիւն“ի մէջ Արամաստի դերը, բեմադրութեամբ` լիբանանահայ բազմաբեղուն բեմադրիչ Պերճ Ֆազլեանի: Իսկ 2010ին, “Մհեր Մկրտչեան“ թատերախումբը դարձեալ կը բեմադրէ Սարոյեանի “Իմ Սիրտը“, ուր Գառնիկ կը վերցնէ նոյն դերը. այս անգամ բեմադրութեամբ` հայրենի երիտասարդ տաղանդաւոր դերասան Յովհաննէս Բաբախանեանի:
Հոկտեմբեր 2007ին, Գառնիկ մաս կազմեց թատերախումբի կատարած երեւանեան հիւրախաղերուն, որ կազմակերպուած էր Հայաստանի Թէքէեան Մշակութային Միութեան կողմէ:
Այս տարուան Նոյեմբերին, Երուանդ Օտեանի “Սէր Եւ Ծիծաղ“ ներկայացման մէջ Գառնիկ վերցուցած եղաւ Արթինի գլխաւոր դերը:
Ի գնահատանք թատերական իր վաստակին, թատերախումբի վարչութիւնը այս տարի, Նոյեմբեր 18, 2012-ին կը պատուէ մասնաւոր “Գնահատագիր“ով:
Կիրակի երեկոյեան, Թենըֆլայի Սուրբ Թովմաս սրահը լեցուն է թատերասէրներով ու թատերախումբի անդամներով: Խօսք կ՛առնէ թատերախումբի ատենապետը` Յակոբ Վարդիվառեան եւ կու տայ գնահատականը Գառնիկին կատարած գործին ու աստուածատուր տաղանդին, տարիներու վրայ երկարող անոր հայ մշակոյթին ծառայութեան տարբեր երեսները վեր առնելով:
Մեծարեալին դուստրը` որ հօրը պարարուեստի ճամբով կ՛ընթանայ ներկայացուց հոգատար հայրը իր մտերմութեան մէջ: Հպարտութեամբ ան վեր առաւ անոր հայեցի կրթութեան եւ տոհմային դաստիարակութեան նուիրումը իր գերդաստանէն ու ընկերային կեանքէն ներս:
Այնուհետեւ, յանձնելու համար “Գնահատագիր“ը, հրաւիրուեցաւ ուրիշ հայ բեմի վարպետ մը` Գրիգոր Սաթամեան, որ յատկապէս եկած էր Լոս Անճելըսէն բեմադրելու թատերախումբին “Սէր Եւ Ծիծաղ“ ներկայացումը: Սաթամեան եւս իր խօսքով շեշտը դրաւ թատերական կեանքին կարեւորութեան եւ մեր մշակոյթի պահպանման առանցքներէն մէկը նկատելով, յայտնեց իր երջանկութիւնը, որ մկրտչեանականներու մէջ մեծ թիւ մը կը կազմեն ամերիկածին երիտասարդներ, որոնք հայերէն լեզուով բեմ կը բարձրանան:
Հուսկ, յուզումով արտայայտուեցաւ Գառնիկ Ներսէսեան, որ շնորհակալութիւն յայտնեց Թէքէեան Մշակութային Միութեան այս որոշման զինք մեծարելու եւ գնահատագիրը յանձնելու համար: Անգամ մը եւս, յանձնառու եղաւ շարունակելու իր մասնակցութիւնը հայ թատերական բեմին: Շնորհակալութիւն յայտնեց նաեւ իր վաղեմի ընկերոջ` Յարութ Չաթմաճեանին, որ զինք բերած էր Թէքէեանի ընտանիքէն ներս ու քաջալերած` բարձրանալու բեմ “Մհեր Մկրտչեան“ թատերախումբին հետ, որուն հիմնադրութեան 15ամեակը մեծ շուքով պիտի տօնուի յառաջիկայ տարի: