0
0
Լիլիթ Գալստեան (յապաւումով)
Հ․Յ․Դ․ Հայաստանի Գերագոյն Մարմնի անդամ, Հ․Հ․ Ազգային Ժողովի «Հայաստան» խմբակցութեան պատգամաւոր
ՄԱԿ-ի որոշմանը միանալու եւ Պաղեստինի պետութիւնը ճանաչելու Հայաստանի քայլը աշխարհաքաղաքական մեծ ներուժ ունի:
Իհարկէ, ցանկալի կը լինէր, եթէ Հ․Հ․ արտաքին գործոց յայտարարութեան մէջ «միջազգային իրաւունքի, ժողովուրդների հաւասարութեան, ինքնիշխանութեան ու խաղաղ համակեցութեան սկզբունքների» շարքում նշուէր նաեւ ԻՆՔՆՈՐՈՇՄԱՆ իրաւունքը:
Բայց Հ․Հ․ իշխանութիւններին թոյլ տրուող «քաջութեան սահմանն» այսքանն է:
Ինչեւէ, ՄԱԿ-ի օրակարգում այս խնդրի ներառումն ու նման լուրջ բանաձեւի ընդունումը խօսում է միջազգային քաղաքական օրակարգում տեղաշարժերի, բարոյական քաղաքականութեան սկզբուննքերի արթնացման, նաեւ միջազգային կառոյցների առաքելութիւնների, միջազգային իրաւունքի ու սկզբունքների հնարաւոր վերադարձի մասին: Պարզօրէն` սա նաեւ դէմք փրկելու գործողութիւն է․․․, որը լրջագոյն աշխարհաքաղաքական պոտենցիալ (կարողականութիւն, խմբ․) ունի:
Կազայի Ցեղասպանութիւնը փաստարկուած է եւ անշրջելի, ինչպէս եւ Արցախի էթնիկ զտումն ու հայաթափումը: Բայց սա չի նշանակում, թէ Արցախի կոնֆլիկտը (հարցը, խմբ․) լուծուել է, կամ այսպէս կոչուած «խաղաղութեան» համաձայնագիրը համադարման է:
Բոլորովին հակառակը` Պաղեստինի նախադէպը` երկու պետութիւնների խաղաղ համակեցութկան մոտելը (նախատիպը, խմբ․), նաեւ միջազգային գետնի վրայ բացառիկ հնարաւորութիւն է Հայաստանի համար` խօսելու ագրեսիայի (նախայարձակման, խմբ․), պատերազմի ճանապարհով խնդիրի լուծման անընդունելիութիւնը, միջազգային իրաւունքի եւ սկզբունքների ոտնահարման մասին, ինչպէս նաեւ առաջ տանելու միջազգային իրաւունքով, մի շարք միջազգային համագումարներով/ Մարդու իրաւունքների հռչակագիր եւ այլն/ ամրագրուած ՎԵՐԱԴԱՐՁԻ իրաւունքը:
Պաղեստինը երկար է սպասել այս օրուան, շատ ծանր հատուցելով, բայց չի հրաժարուել պետութիւն եւ արժանապատիւ խաղաղութիւն ունենալու կամքից:
Հ․Հ իշխանութիւնները մեզ ամենօրեայ ռեժիմով նուաստացնում են, պարտութիւնն իբր անխուսափելի իրողութիւն փաթաթում մեր վզին, մեր նուաստացումը դարձնելով անշրջելի, պետութեան ապագան` հարցականի տակ:
Սա իշխանութիւնը սեփական ձեռքում կենտրոնացած մէկ` մարդու արժեհամակարգ է եւ յանձնառութիւն` մեզ պարտադրուող դաւադիր ծրագիր:
Արցախեան խնդիրը փակուած չէ․․․ որեւէ մէկն այն փակելու, մեզ հայրենազրկելու իրաւունք չունի: Պաղեստինցին հազար տարի է սպասել, չի յանձնուել․․․
Արտաքին քաղաքական նոր պայմաններում ՀՆԱՐԱՒՈՐ է, բայց ՈՉ ԱՅՍ Իշխանութեան ԴԷՄՔՈՎ ԵՒ Համոզումներով:
Խնդիրը մեր մէջ է` չյանձնուել, Յանուն Հայաստանի բեկել այս իրականութիւնը:
