ՇԱԼԷ ՎԱՐՁԵԼՈՒ ՈՒԱԹՍ-ԱՓՈՎ ՕԳՆՈՒԹԵԱՆ ԽՆԴՐԱՆՔ … ՈՒՐԻՇՆԵՐԷ ԵՏ ՉՄՆԱԼՈՒ ՀԱՄԱՐ

0 0
Read Time:1 Minute, 50 Second

 

            Յուլիսի վերջին օրն էր: Ամառը նստած էր պարտէզի թզենիին, դդումի եւ լոլիկի տունկերուն վրայ, որոնք կը սպասէին արեւի թեքումը՝ ջրտուքի համար: Ցերեկները երկար են: Արմենակ եւ էլպիս նման օրերուն կու գան Փարիզի սուրբ Լուդովիկոս կղզիի հռչակաւոր պաղպաղակով:

            Կլոպ թրոթըր Կեդրոնականցին յաճախ Լիբանան այցելած է իր վաղեմի դասընկեր ոսկերիչ Արթաքիի հրաւէրով եւ ծանօթացած բազմաթիւ հայերու: Ներկայի խռով օրերուն յաճախ կը յիշէր զանոնք եւ կը տխրէր անոնց դժուարութիւններուն համար:

            Շոգին դէմ պայքարելու համար գարեջուր կը վայելէինք, Արմենակ պատմեց.

            – Հոն ծանօթացայ Մակիրեան Ճորճին, անոր տիկնոջ՝ Սինթիային եւ աղջիկներուն, Սելիային եւ Ճենիֆըրին: Տանտէր Ճորճը ոսկերչական գործիքներ կը վաճառէր: Երեք օր առաջ Սինթիա ուաթս-ափով խօսեցաւ եւ պատմեց երկրի դժուարութիւնները: Գործերը կեցած էին, դրամի նեղութիւն ունէին: Օգնութիւն խնդրեց, 200 տոլար: Ըսի, որ քանի մը օր սպասէ եւ ձեւ մը գտնեմ դրամ ղրկելու:

            – Յետո՞յ:

            – Այսօր, երկուշաբթի, ֆէյսպուք-ի վրայ տեսայ Սինթիան եւ իր աղջիկները, պերճ հիւրանոցի մը կռթնած ծովափին, երջանիկ վիճակի մէջ: Ըսած էին, որ նման ծովափի մը օրուան երջանկութեան համար մեծ գումար պէտք է վճարել: Խորհած էի, որ Սինթիան 200 տոլար ուզած էր հացի կամ բժիշկի համար: Եթէ կրնար այնքան ծախսել իր աղջիկներուն հետ ծովափնեայ քաղքենի հաճոյքի համար, ինչո՞ւ ինձմէ օգնութիւն կ’ուզէր: Եթէ ծով չերթան, չեն մեռնիր:

            – Պէյրութ հացի եւ ջուրի չափ կարեւոր է ծովափ երթալ, պրոնզէ ըլլալ, ցուցադրուիլ եւ պատմել,- ըսի իմ կարգիս:

            – Հոս չեկած հեռաձայնեցի Սինթիային: Ըսի, որ ֆէյսպուք-ի վրայ տեսայ ծովափի իրենց պատկերները, եւ չվարանեցայ ըսելու, որ նեղութեան մէջ եղողին համար այդ բոլորը միթէ՞ սուղ հաճոյք չեն: Կրնային անկէ հրաժարիլ եւ իրենք զիրենք չզրկել անհրաժեշտէն: Պահ մը լռելէ ետք, Սինթիա ըսաւ, որ անհրաժեշտը ունէին, 200 տոլարը շալէ վարձելու համար էր, որպէսզի ուրիշներէ ետ չմնային, աղջիկները ուզած էին:

            – Այդքա՜ն աներե՞ս եւ թեթեւսոլի՞կ էր հաւնած Սինթիադ: Ի՞նչ ըսիր:

            – Կոպտօրէն պատասխանեցի, որ 200 տոլարով մենք ալ կրնանք Մառնի եզերքի ճաշարաններէն մէկը երթալ եւ ուրախանալ: Աւելցուցի. ցտեսութիւն: Կարճ կապեցի անհամ բաներ չըսելու համար: Կեդրոնականցիին լեզուն իր գրպանը չէ:

            Լռեցինք: Պերճանքի համար օգնութիւն կը խնդրուէր…

            Այսքա՞ն այլասերած է իրար օգնութեան մարդասիրական ըմբռնումը:

            Թէ՞ այլասերած ենք զբօսի գերի դառնալով:

            Կեդրոնականցիական այս արկածախնդրութիւնը հնարուած չէ:

            Ոմանք իրապէս հացի եւ դեղի պէտք ունին: Սինթիա, Սելիա եւ Ճենիֆըր հացի եւ ջուրի պէս շալէի պէտք ունին:

            Կեդրոնականցին  200 տոլար պիտի ղրկէ դպրոցներուն:

 

Մակար ի Գաղիա, յուլիս 2020-ի վերջին օրը

Happy
Happy
0 %
Sad
Sad
0 %
Excited
Excited
0 %
Sleepy
Sleepy
0 %
Angry
Angry
0 %
Surprise
Surprise
0 %

Average Rating

5 Star
0%
4 Star
0%
3 Star
0%
2 Star
0%
1 Star
0%

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

Social profiles