0
0
Սպիտակը ծածկած է Արցախը, նոյնքան ջինջ եւ զուլալ, որքան նոյնինքն հողն ու տարածքը:
Առաջին հերթին, Տատիկն ու Մամիկը իրենց բնական եւ բնութեան պարտադրած «ալեհեր» մազերով կը դիմաւորեն տեղացին եւ այցելուները:
Ստեփանակերտի եւ Շուշիի բնակարաններէն եւ ճամբաներէն հեռու, Արցախի լեռներն է ոչ ձիւնածածկ են:
Մռաւը` հիւսիսէն, Դիզափայտը` հարաւէն, եւ զոյգ` Մեծ եւ Փոքր Քիրսերը` կեդրոնական շրջանէն պատուած են սպիտակով: Բարձր ու հզօր Մռաւ լեռը առանձնապէս կ՛ընդգծուի Արցախեան լեռնազանգուածներուն մէջ:
Բոլոր լեռներուն մօտ, ամենէն աւելի անհաւանական դիրքերէն ներս, ծերպերու, թէ անդունդներու եզրին, եւ թէ գագաթներուն մօտ կառուցուած բազմաթիւ եկեղեցիները, խաչքարերն ու սրբավայրերը դիմաւորած են ձիւնը եւ հագուած ու կոճկուած սպիտակով:
Ըստ օդերեւութաբանական ստոյգ տեղեկութիւններու, այս տարուայ ձիւնը պիտի ըլլայ բաւական առատ:
