
Իրայատուկ է հայ զինուորը, որ իր զէնքի կողքին եւ նոյնքան հմտութեամբ եւ ակնածանքով ունի երաժշտական գործիք, լուսանկարչական ոսպնեակ, գեղանկարչական վրձին կամ պարզապէս գրիչ: 2016-ի քառօրեայ պատերազմին ալ պարզուեցաւ այս երեւոյթը: Այս գծով, յատուկ աշխատանք կը տանի Արցախի Վիրաւոր Զինուորներու Ֆոնտը (www.armenianwoundedheroes.com), քաջալերելով երիտասարդ հերոսները, որպէսզի ցոյց տան իրենց թաքուն ձիրքերը:
Նշենք թէ, շտապ արեան տուչութեան սարքերով, այս հիմնարկը կ՛օժանդակէ հայ մարտիկներուն: Ցայսօր, Արցախի Վիրաւոր Զինուորներու Ֆոնտի ճիգերով, աւելի քան երեք հազար սարք յատկացուած է ռազմաճակատի զինուորներուն:
Այս տաղանդաւոր զինուորներու կարգին է Երեւանի Սեբաստիոյ շրջանի 90-րդ դպրոցը յաճախած Դաւիթ Յակոբեանը, որ յետագային մուտք գործած է Հայաստանի բանակէն ներս, եւ մասնագիտացած թիկնապահութեան բաժինէն ներս: 2006-էն 2008 ծառայած Մարտունիի շրջանէն ներս, Դաւիթ նոյնքան հմտութեամբ նաեւ կը տիրապետէ գրիչին վրայ, մրոտելով էջեր: Ահաւասիկ քանի մը քերթուածներ Դաւիթի ներաշխարհէն, որ շնորհիւ Արցախի Վիրաւոր Զինուորներու Ֆոնտին, հասած է «Հայրենիք»-ի խմբագրութեան.-
Մենախօսում ես դու ինքդ քեզ հետ
Ու խօսում ես լուռ հայելում նայելով
Սառած աչքերիդ արցունքդ
Հոսում կարծես աչքերից
Արցունքն է խօսում, աղաչում եմ քեզ
Չդարդես երբեք հոսքը սպառուի սառած աչքերից,
Որ կաթիլն վերջի լուռ կեանքի իմ նման ցոյց տա ամէն բան մաքուր ու շատ պարզ
Բայց երբ չքնանայ եւ իրական դառնայ Վերջին կաթիլդ թող անմահանայ
**
Անիրականում որոնում ես
Յոյս որոնելով որ կը տեսնեմ
Քեզ բայց իրականում չկաս դու
Երազ բայց հաւատում եմ չկաս
Դու երազ, որ անիրական տեղում
Քեզ տեսնում եմ ու երազում
Քեզմով յագենամ, որ իրականում քեզ որոնեմ
Բայց միշտ քեզանով հաճեցած լինեմ
Գիտեմ որ կը գաս իմ սպասուած երազ
**
Նորից նայում եմ վերեւ
Ամպերն են կուտակուած
Կարդում եմ նամակդ
Սիրոյ բառերով գրած
Ու գրում եմ յետ պատասխան
Աչքերս արցունքով լցուած
Գերեզմանատուն ունեմ ես իմ հոգու մէջ
Թագնուած քեզ թաղել եմ գերեզմանում
Իմ հոգու մի հատուածում, որ չլինես էլ իմ կեանքում
Բայց միշտ լինես իմ հոգում