ՏԻԹ­ՐՈՅԹ.- ՄԱ­ՅԻՍ 28-Ի ԱՆ­ԿԱ­ԽՈՒ­ԹԵԱՆ 95-ՐԴ ՏԱ­ՐԵ­ԴԱՐ­ՁԻ ՏՕ­ՆԱ­ԿԱ­ՏԱ­ՐՈՒԹ­ԻՒՆ

0 0
Read Time:6 Minute, 39 Second

amer dtt  Շա­բաթ, Մա­յիս 18-ին, Տիթ­րոյ­թի մէջ, Հա­յաս­տա­նի Առա­ջին ան­կախ պե­տա­կա­նու­թեան հիմ­նադ­րու­թեան տա­րե­դար­ձը նշուե­ցաւ տօ­նա­կա­տա­րու­թիւն-խրախ­ճան­քով, կազ­մա­կեր­պու­թեամբ տեղ­ւոյն “Ազա­տա­մարտ“ կո­մի­տէ­ին եւ մաս­նակ­ցու­թեամբ Տիթ­րոյ­թի Հայ Երի­տա­սար­դաց Դաշ­նակ­ցու­թեան եւ Հ.Մ.Ը.Մ.ի մաս­նա­ճիւ­ղե­րուն, Հայ Կեդ­րո­նէն ներս: Ընթ­րի­քի սե­ղա­նը օրհ­նե­ցին Սուրբ Սար­գիս Հա­յաս­տան­եայց Առա­քե­լա­կան եկե­ղեց­ւոյ հո­վիւ` Տէր Հրանդ Քա­հա­նայ Գէորգ­եան, Պատ­ուե­լի­ներ` Շանթ Պար­սում­եան եւ Վա­հան Թու­թիկ­եան:

Ճա­շի սպա­սար­կու­թե­նէն ետք սկսաւ տօ­նա­կա­տա­րու­թեան պաշ­տօ­նա­կան բա­ժի­նը, Հան­դի­սա­ւար ընկ. Շանթ Ժամ­կոչ­եան հրա­ւի­րեց Ընկհ. Ճոր­ճի-Անն Օշա­կա­նը որ փո­խան­ցէ օր­ուան պատ­գա­մը: Ան ներ­կա­յա­ցուց 95 տա­րի­ներ առաջ Հա­յաս­տա­նի օր­ուայ կա­ցու­թիւնը ան­կա­խու­թեան նա­խօր­եա­կին: Ստո­րեւ մաս մը, Ճոր­ճի-Անն Օշա­կա­նի խօս­քէն.-

“Արեւմ­տա­հա­յաս­տան հա­յու­թե­նէ գրե­թէ պարպ­ուած ցե­ղաս­պա­նու­թեան իբ­րեւ ար­դիւնք, շուրջ 600 հա­զար տա­րագր­եալ­ներ անօ­թի եւ հա­մա­տա­րած հիւան­դու­թիւն­ներ ամէն կողմ, 600 տա­րի ստրկու­թե­նէ ետք ինք­նա­կա­ռա­վար­ման ոչ մէկ փոր­ձա­ռու­թիւն, մեծ թիւով մտա­ւո­րա­կա­ննե­րու ապ­րիլ­եան կո­րուստ, ոչ մէկ ծո­վա­յին ելք, գրե­թէ շրջա­փակ­ուած շրջան մը, Արեւ­մուտ­քէն թէ արե­ւել­քէն յար­ձա­կու­մի մնա­յուն հա­ւա­նա­կա­նու­թիւն եւ անա­պա­հո­վու­թիւն:

Այս ան­բաղ­ձա­լի պայ­ման­նե­րուն տակ, վստա­հե­լով իր սե­փա­կան ու­ժե­րուն Հայ Յե­ղա­փո­խա­կան Դաշ­նակ­ցու­թեան ղե­կա­րու­թեամբ Մա­յիս 28, 1918ին հայ ժո­ղո­վուր­դը իր ան­կա­խու­թիւնը հաս­տա­տեց: Հա­կա­ռակ բո­լոր մար­տահ­րա­ւէր­նե­րուն, նո­րան­կախ հան­րա­պե­տու­թիւնը որ­դեգ­րեց ար­դէն առեւ­մուտ­քի մէջ իւ­րաց­ուած ժո­ղովր­դա­վա­րա­կան սկզբունք­նե­րուն վրայ, յու­սա­լով անոնց զօ­րակ­ցու­թիւնը ԱԶԱ­ՏՈՒ­ԹԵԱՆ եւ ԱՆ­ԿԱ­ԽՈՒ­ԹԵԱՆ գա­ղա­փա­րին, ժո­ղովր­դի մը որ կը փոր­ձէր իր ցե­ղաս­պա­նու­թեան վէր­քե­րը դար­մա­նել, ցե­ղաս­պա­նու­թիւն մը որուն բո­լորն ալ վկա­յած էին: Ան­կա­խու­թեան յա­ջոր­դող տա­րի­նե­րուն ան­հա­մար դժուա­րու­թիւն­ներ, սահ­ման­նե­րու անո­րո­շու­թիւն, մար­դա­սի­րա­կան օգ­նու­թիւն որու ձե­ւա­ւո­րու­մին եւ պաշտ­պա­նու­մին հա­մար յոյս դրուած էր առեւ­մուտ­քին վրայ, յատ­կա­պէս Ամե­րի­կա­յի Մի­աց­եալ Նա­հանգ­նե­րու ղե­կա­վա­րու­թեան:

Նա­խա­գահ Ուտ­րօ Ուիլ­սըն, Ժո­ղովր­դա­վա­րա­կան կու­սակ­ցու­թե­նէն, մտե­րիմ բա­րե­կա­մը մեր ժո­ղովր­դի հե­տա­մուտ էր անոր Հան­րա­պե­տու­թեան ամ­րապն­դու­մին: Սա­կայն Ա.Մ.Ն.-ի ներ­քին քա­ղա­քա­կան ընտ­րապայ­քար­նե­րու ըն­թաց­քին տուին տար­բեր ուղ­ղու­թիւն, հան­րա­պե­տա­կան­նե­րը երկ­րի ներ­քին դժուա­րու­թիւն­նե­րը, լաւ առիթ հա­մա­րե­ցին նա­խա­գա­հու­թիւնը ձեռք ձգե­լու, պա­տա­հա­ծը այ­սօ­րե­րուն մեր ակա­նա­տես եղած քա­ղա­քա­կա­նու­թե­նէն շատ չէր տար­բե­րէր: Նոյ­նինքն ժո­ղովր­դա­վար կու­սակ­ցու­թեան ներ­քին շրջա­նակ­նե­րուն մէջ մօ­տե­ցու­մի փո­փո­խու­թիւն սկսած էր, պե­տու­թեան ղե­կը իրենց մօտ պա­հե­լու նպա­տա­կով: Մի­աց­եալ Նա­հանգ­նե­րու հան­րա­յին կար­ծի­քը որ կը մի­տէր ցե­ղաս­պա­նու­թե­նէն ճո­ղոպ­րած այս փոք­րա­թիւ ազ­գին օգնել, հետզհե­տէ մա­րե­ցաւ: Իր աշ­խար­հագ­րա­կան դիր­քով եւ տնտե­սա­կան կա­րե­լիու­թիւն­նե­րով Թուրք­իոյ ի նպաստ կշի­ռը ծան­րա­ցաւ, մինչ Հա­յաս­տան ու հայ ժո­ղո­վուր­դը հսկա­յա­կան մար­դա­սի­րա­կան եւ տնտե­սա­կան ներդ­րու­մի կա­րի­քը ու­նէ­ին եւ ոչ մէկ տնտե­սա­կան շա­հե­րու յոյ­սեր: Տես­նե­լով այս տխուր զար­գա­ցում­նե­րը, Հայ­կա­կան կա­ռա­վա­րու­թիւնը շա­րու­նա­կեց պայ­քա­րիլ մին­չեւ այն օրը երբ նա­խընտ­րե­լով չար­եաց փոք­րա­գոյ­նը, մեր հայ­րե­նի­քը յանձ­նեց Սո­վե­տա­կան իշ­խա­նու­թեան: Անց­եա­լի Քա­ղա­քա­կան հո­լո­վոյթ­նե­րը այն­քան ալ շատ չեն տար­բե­րիր մե­րօր­եայ պատ­կե­րէն, վե­րան­կա­խա­ցած մեր հայ­րե­նի­քի նոյն մի­ջա­վայ­րին մէջ է եւ մենք նոյն ակն­կա­լու­թիւն­նե­րը դեռ ու­նինք արեւ­մուտ­քէն: Կ՛ակն­կա­լենք, որ շի­տակ բա­նը ընեն ի վեր­ջոյ. Ինչ որ բա­րո­յա­կան պարտք մըն է, բայց եւ այն­պէս քա­րիւղն ու շրջա­նա­յին շա­հե­րը թէ Թուրք­իոյ եւ թէ Ատ­պէյ­ճա­նին ի նպաստ են այ­սօր: Սա­կայն, մեր հայ­րե­նի­քը ու­նի մէկ առա­ւե­լու­թիւն անց­եա­լին բախ­դա­տա­բար, այդ ալ հզօր եւ որո­շա­կի կազ­մա­կերպ­ուած սփիւռ­քը, որ իր ու­ժա­կա­նու­թեամբ կա­րող է պար­տադ­րել հա­մաշ­խար­հա­յին ըն­տա­նի­քին մեր հայ­րե­նի­քին աւե­լի յար­մա­րա­ւէտ գո­յա­տե­ւե­լու պայ­ման­ներ ստեղ­ծե­լու:

Այ­սօր միայն տօ­նախմ­բու­թեան օր մը չէ այլ մեր ուխ­տը նո­րո­գե­լու օր մըն է, նուիր­ուե­լու մեր ազ­գին եւ հայ­րե­նի­քին, յա­նուն մեր Հայ­րե­նի­քի բա­րօ­րու­թեան եւ բար­գա­ւա­ճու­մին, Ար­ցա­խին եւ Ջա­ւախ­քին:

Մենք ենք սփիւռ­քը…բո­լորս ենք, մեր պա­տաս­խա­նատ­ուու­թիւնն է ծա­ռա­յել մեր Ա. Հան­րա­պե­տու­թեան հիմ­նա­դիր­նե­րուն տես­լա­կա­նով, հա­ւա­տա­լով թէ հա­կա­ռակ մեր դէմ ցըց­ուած բո­լոր հաւա­նա­կա­նու­թիւն­նե­րուն եւ մար­տահ­րա­ւէր­նե­րուն, մենք պի­տի կեր­տենք հզօր ազատ ան­կախ եւ մի­աց­եալ մեր հայ­րե­նի­քը, մե­զի չշնորհ­ուե­ցաւ ան­կա­խու­թիւնը, մենք կեր­տե­ցինք ան­գին զո­հո­ղու­թիւն­նե­րով, եւ այս­պէս պի­տի պա­հենք ու պահ­պա­նենք զայն:

Մա­յիս­եան տօ­նախմ­բու­թեան գաղտ­նի­քը անոր մեզ տուած պատ­կա­նե­լիու­թեան այն հզօր զգա­ցու­մին մէջն է: Այս­պէս մեր յաղ­թա­կան եր­թը պի­տի շա­րու­նա­կենք“:

Յայ­տագ­րին յա­ջորդ բաժ­նով, հան­դէս եկաւ ժո­ղովր­դա­յին եր­գիչ Հրանդ Կիւլ­եա­նը որուն կ՛ըն­կե­րակ­ցէր Շա­հան Գրի­գոր­եա­նը, ներ­կա­նե­րը խան­դա­վա­ռե­ցին ժո­ղովր­դա­յին եւ յե­ղա­փո­խա­կան եր­գե­րով:

 

ԹՂԹԱԿԻՑ

Happy
Happy
0 %
Sad
Sad
0 %
Excited
Excited
0 %
Sleepy
Sleepy
0 %
Angry
Angry
0 %
Surprise
Surprise
0 %

Average Rating

5 Star
0%
4 Star
0%
3 Star
0%
2 Star
0%
1 Star
0%

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

Social profiles