0
0
Պահանջատիրութիւն, պահանջատէր… պահանջք:
Դժուար է նկարագրել նմանօրինակ կացութիւն:
Իսկ յատկապէս դժուար է յամառօրէն, կառչած մնալ այդ պահանջատիրութեան սկզբունքներուն վրայ, ամէնադոյզն զիջումն անգամ չկատարելով:
95 տարիէ հայորդին կառչած մնացած է, այս պահանջատիրութիւն կոչեցեալ արժանապատուութեան վրայ, վառ պահելով նահատակներուն թողած կտակին, արժանաւոր ժառանգորդութեան պաշտօնը` ցեղին ձայնը սփռող դաւանանքին հաւատարիմ մնալով:
Դեռ վերջերս, այդ նոյնինքն պահանջատիրութեան աննահանջ պայքարն է որ գործի լծեց հայորդին, անգամ մը եւս բուռն պայքար մղելու “ճանապարհային քարտէս” անունը կրող, եւ պարտադրանքի տակ կատարուած` Հայաստան-Թուրքիա արձանագրութիւններու ետին գտնուող մութ ձեռքերուն դէմ:
Ցեղասպանութիւն մը եւս պիտի կատարուէր հայ ժողովուրդին դէմ: Եւ դեռ ալ փորփեր ու ոտնձգութիւններ կրնան կատարուիլ: Ահա թէ ինչո՞ւ.-
Առանց պահանջատիրութեան, հայուն հաւատքը կը պարպուի իր զօրութենէն:
Առանց պահանջատիրութեան, հայուն յոյսը կ’իմաստազրկուի իր յատկութենէն:
Առանց պահանջատիրութեան, հայուն սէրը կը վերածուի զգացական վիճակի, հեռու` պայքարի, կամքի եւ արդարութեան ոգիէն:
Եղեռնի այդ ահաւոր, սրտաճմլիկ եւ ողբերգական տեսարաններուն, մահուան կապանքներէն, հալածանքի շղթաներէն եւ ջարդի դառնալի գողգոթայէն վերապրած, մազապուրծ փրկուած հայորդիներ` յարութեան վկաներ դարձան, մահ կոչեցեալ սարսափին դէմ պայքարելով, յաղթական դուրս եկան եւ կոչուեցան լոյսի, վրէժխնդրութեան եւ պահանջատիրութեան որդիներ:
Չվհատինք… Մօտալուտ է Հայոց Ցեղասպանութեան ճանաչման գործընթացի վերջնական իրագործումը: Իսկ այս գործընթացին կը յաջորդէ այլ հանգրուան մը` հողահաւաքին եւ ազգահաւաք: Ցեղասպանութեան ճանաչման անմիջականօրէն կապուած է հատուցման հարցը, որ իրողութեան մէջ իրաւազրկուած հայ ժողովուրդի արդարութեան վերականգման այդ յաջորդ հանգրուանն է:
ՀԱՅՐԵՆԻՔ
Ապրիլ 21, 2010
