
Արմենակ տրցակ մը տպուած էջերով եկաւ: Դրաւ սեղանին վրայ եւ առանց ներածականի ըսաւ.
– Մակա՛ր, Հայաստանի թերթերը կը կարդամ, կ’որոշեմ չկարդալ, չեմ յաջողիր, տառապելով կը հետեւիմ կացութեան: Կը գրեն իրարու դէմ, ինչ որ բնական է դժուար կացութեան մէջ գտնուող երկրին եւ անոր ժողովուրդին համար: Յաճախ անորակ վերագրումները ցաւ կը պատճառեն: Թէեւ ամէն տեղ քաղաքական կեանքը այդպէս է:
– Ուրեմն բաւարարութիւն կը զգաս:
– Ճիշդ ես, տեղեակ ըլլալու բաւարարութիւն: Մտահոգուելով հանդերձ: Այս տպուած թուղթերուն մէջ կան լուրեր, որոնք ազգին, հայրենիքին, քաղաքականութեան, թուրքին եւ ո՛չ ալ ազերիին կը վերաբերին:
– Ուրիշ ինչի՞ մասին դեռ խօսելիք եւ գրելիք կը գտնեն,- հարցուցի:
– Այս գիշեր կարդա՛: Ինչե՜ր պիտի գտնես:
– Լաւ, ըսէ՛: Յետոյ ընթերցումով կը լրացնեմ:
– Երկիրը տագնապ կ’ապրի, եւ լրատուամիջոցները ժամանակ եւ տեղ կը յատկացնեն նախարարի մը կնոջ Անգլիա այցելութեան… պարզապէս հանգստանալու համար, ուրիշի մը կինը Փարիզ կ’երթայ, երրորդի որդին իր սիրածին հետ Թութանխամոնին տեսութեան, չորրորդ մը՝ Ծաղկաձոր, ուրիշ մը աստղի մը նորածինին մասին կը խօսի: Յունաստան արձակուրդի գացող ալ կայ: Անուններով եւ պատկերներով: Անհոգի եւ կուշտի փիփըլ լուրեր: Կարծես Հայաստանը Հոնոլուլու, Քափրի կամ Քոթ տ’Ազիւր է:
– Երկիր է, մարդիկ պիտի ապրին, ամէն օր ծունկ ծեծել չ’ըլլար:
– Մակա՛ր, ամէն բան կ’ընդօրինակենք իբրեւ թէ արդիականանալու համար: Ֆրանսայի վարչապետին կնոջ անունը մարդիկ չեն գիտեր, պատկերն ալ չեն տեսած, իր նախորդին կնոջ անունն ալ չէինք գիտեր, պատկերն ալ չէինք տեսած: Անոնց զաւակներուն անուններն ալ հրապարակի վրայ չեն, անոնց արձակուրդի վայրերով չի հետաքրքրուիր մամուլը: Իրենք ալ նախանձախնդրութեամբ կ’անջատեն ընտանեկան կեանք եւ պաշտօն: Չեմ գիտեր ինչպէս որակել այս ցուցամոլիկութիւնը եւ անիմաստ հետաքրքր(ասիր)ութիւնը:
– Հոգ մի՛ ըներ,- ըսի,- օտարներ հայերէն թերթ չեն կարդար, կը զբաղին մեր պատերազմներով, պարտութեամբ, զոհերով եւ տրամադրուելիք օգնութեամբ:
– Մակա՛ր, ճիշդ չես: Անոնց սպասարկութիւնները կը հետեւին ամէն բանի: Կ’արձանագրեն առիթէն օգտուողներու եւ նորահարուստներու չտեսութիւնը եւ շփացածութիւնը: Մամուլը, փոխանակ թեթեւսոլիկը եւ չտեսը քննադատելու, անոնց լրատուութիւնը կ’ընէ արտառոց եւ մտերիմ լուսանկարներով: Այս մասին թող գրեն սփիւռքի բարեկամ թերթերդ: Գրէ՛ իրենց: Այս որակի բարելաւման հարց է:
Արմենակ թուղթերը ձգեց, ըսաւ՝ «չմոռնաս կարդալու», գլխարկը վերցուց եւ գնաց, արդէն ցրտած աշնան օրով տունէն դուրս երկար չմնալու համար:
Օրինակելի Կեդրոնականցի, որ հետեւորդ չունի:
Մակար ի Գաղիա, 3 Հոկտեմբեր, 2021