0
0
“Այս է իմ կեանքս: Այլ ձեւ չեմ գիտեր եւ չեմ ալ կրնար ունենալ ու ըմբռնել…Գրեթէ Քսանըհինգ տարի առաջ, երբ մուտք գործեցի արուեստի
աշխարհէն ներս, որոշեցի որ իմ ու արուեստիս յարաբերութիւնը, ընթանայ մշտական տեւողութեամբ”, կը յայտնէ Արա Ազատ, որուն գործերը յառաջիկայ Փետրուար 11-էն սկսեալ, մօտաւորապէս երեք շաբթուայ համար, պիտի ցուցադրուին Նիւ Եորքի “Քլէօ” ցուցասրահէն ներս:
Վերջին տարիներուն, ան իր կեանքը կ՛անցնէ երկու բոլորովին տարբեր գաղութներէ ներս` Պէյրութ եւ Պոսթըն: Անշուշտ, այս երկու քաղաքներու կողքին, բազմիցս առիթներ կը ստեղծուին, որպէսզի ան այցելէ, վերոյիշեալ երկու քաղաքներուն մօտակայքը գտնուող շրջաններ` Նիւ Եորք, Մոնրէալ եւ Թորոնթօ …Արաբական Էմիրութիւններ եւ Քաթար:
Արա Ազատ Պարսումեան իր բարձրագոյն ուսումը ստացած է Պոսթընի գեղարուեստի թանգարանի հիմնարկէն ներս: Փոքր տարիքէն, անոր գործերը ցուցադրուած են կարգ մը երկիրներու մէջ: Ան երկար տարիներ աշխատած է Մասաչուսէցի, Քաննէթիքըթի եւ Մէյնի մէջ, միջավայր մը որուն հետ կրցած է քայլ պահել: Միացեալ Նահանգները, Արայի համար բարենպաստ միջավայր մըն է մանաւանդ` ժամանակակից արուեստի համար: Ան կը պատկանի այն դպրոցին, որ դասական եզրերը կը փոխէ եւ արտայայտութեան նոր, շարժումով լեցուն արուեստ ստեղծելու միտումով ստեղծուած մտայղացքային արուեստը կու գայ քարացած իրերը շարժելու, անոնց մէջ կեանք ու կենդանութիւն ներարկելու:
Բազմավաստակ արուեստագէտներ Ճոն Սալճըթինի եւ Ուիլիըմ Ֆլէնի գործերէն ազդուած ան բնականաբար ազատամիտ գաղափարներու տէր, կը մնայ ազատ վրձնահարուածներու դպրոցին կառչած արուեստագէտներէն մէկը:
Արա Ազատ իր սկզբնական շրջանին, որոշ չափով կիրարկած է “քիւպիզմ”, տեսարանային արուեստ (figurative art) եւ ապա հետզհետէ մուտք գործած է վերացական աշխարհ, ուր հետզհետէ աւելի կը հաստատուի:
Արա Ազատ աշխատած է տարբեր տարիներու, եւրոպական տարբեր քաղաքներու մէջ ալ, որոնց կարգին ինչպէս` Լիվըրփուլ, Պերլին, Ֆիրենցէ եւ այլն…
Արա Ազատ կը ստեղծէ գործեր, որոնք մարդկային յարաբերութիւններու, կեանքի իրավիճակներու հայելին են: Անոր համար ամէն գոյն իր արժէքը ունի: Ան ամէն ակնթարթ կ՛ուսումնասիրէ այդ իրավիճակները, արթուն եւ սթափ կապի մէջ է շրջապատող աշխարհին հետ եւ իր զգացողութիւնները կ՛արտայայտուին միայն այն ժամանակ, երբ ինք կը գտնուի կտաւին կամ պաստառին առջեւ: Անոր արուեստը ծնունդ կ՛առնէ յատկապէս մեծ տագնապներէ, արհաւիրքներէ, ցնցումներէ, որովհետեւ անիկա հոգեկան վիճակի ու ներաշխարհի դրսեւորումը կը հանդիսանայ:
Բազմազբաղ, ան վերոյիշեալ Նիւ Եորքի ցուցահանդէսէն ետք, պիտի ուղղուի Պէյրութ, ուր հանրածանօթ “Ժանին Ռուպէյզ” ցուցասրահին մէջ պիտի ցուցադրէ սեւ եւ ճերմակ գոյներով կատարած իր գործերը: Ան քով-քովի կը շաղկապէ դէմքեր, որոնցմէ իւրաքանչիւրը իր առանձնութեան մէջ տարբեր իմաստ մը ունենալով հանդերձ օղակուած է իր նախորդին ու յաջորդին, որպէսզի բոլորը միասին եւս իրենց ուրոյն նշանակութիւնը ունենան:
Միջին Արեւելքը եւ յատկապէս իր ծննդավայր Պէյրութը հարազատ է Ազատին համար եւ ան շարունակ իրազեկ կը դառնայ նորութիւններու, անցուդարձերու եւ այսպէս սրեղծուած յարաբերութիւնները աւելի կը հարստացնեն մտածումներն ու ստեղծագործութիւնները: “Արային արուեստը կը բխի իր ներքին տագնապներէն, տառապանքներէն, զգացումներէն եւ կ՛արտացոլայ իր գործերուն մէջ, այդ պատճառով ալ անիկա կեղծ չէ եւ տուրք չի տար ժամանակի ճաշակին”, կը յայտնէ հանրածանօթ արուեստաբան Մովսէս Հերկելեան, որ “Նոյեան տապան” ցուցասրահ-հաստատութեան տնօրէնն է:
Ազատ տարիներէ ի վեր կը գործակցի Լիբանանի “Արթ Լաունճ” ցուցասրահին հետ, որ կը զբաղի գեղանկարիչի գործերուն վաճառքով: Այսպէս, ինք յաճախ տեղեակ չ՛ըլլար, թէ ովքեր կ՛ըլլան նկարներուն գնորդները, սակայն ըսաւ, թէ տարբեր մասնագիտութիւններու եւ տարբեր զբաղումներու տէր մարդիկ հետաքրքրուած են իր գործերով: Ազատ իր կենսուժը կը ստանայ արուեստէն: Անոր ստեղծագործութիւնը իսկապէս շարժուն էր ու խօսուն եւ այնքան իւրայատուկ, որ իւրաքանչիւրը անոր մէջ բան մը կը տեսնէ եւ կը շօշափէ:
Նիւ Եորքի ցուցահանդէսին պաշտօնական բացումը տեղի պիտի ունենայ Փետրուար 11-ի երեկոյեան ժամը 6:00էն 8:00, ուր տեղի պիտի ունենայ հիւրասիրութիւն: Ազատի գործերը վերոյիշեալ ցուցասրահէն ներս պիտի ցուցադրուին, մինչեւ Մարտ 4, 2010:
Ան որ ծանօթ է Արա Ազատի գեղանկարչական ուղղութեան, արդէն կրնայ պատկերացնել զայն` ինքնամոռաց տրուած նկարչութեան, ստեղծագործելով ցուցահանդէսի ընթացքին, ուղղակի այցելուներուն ներկայութեամբ:
Ազատի համար ինքնատիպ ու ինքնուրոյն արուեստագէտին գործերուն եւ յղացումներուն արժէքը ո՛չ մէկ ձեւով կարելի է նիւթական ու շօշափելի սահմաններու մէջ ամփոփել, որովհետեւ անոնք շատ աւելի վեր են ու աւելի խոր: Անոր գործերուն նուիրուած ցուցահանդէսը իւրայատուկ է ամէն իմաստով` ցուցասրահի մթնոլորտ, ներկայացուած ստեղծագործութիւններ, կենդանի յօրինում եւ նոր գործի մը իրագործում, ձեռնարկի ծրագիր եւ ներկաներուն վրայ այս բոլորին ձգած իւրայատուկ դրօշմ: Նման արուեստ մը կիրարկելու յանդգնութիւն ունեցող արուեստագէտը կը հանդիսանայ ա՛յդ արուեստի իսկական ուսուցիչ մը, որ գիտէ իր ապրումներով եւ գործով մարմնաւորուած ստեղծագործութիւններուն մէջ թաքնուած արուեստը սիրել տալ` քիչ խօսքով ու գոյնով, բայց եռուն շարժումով ու պատգամով:
