0
0
Յ.Վ. Յունիս 15, Ուրբաթ երեկոյեան, Պէյ Սայտի մեր եկեղեցւոյ “Գալուստեան“ սրահը լեցուն էր ծնողներով, ուսուցիչներով, նախկին շրջանաւարտներով, բարերարներով ու զանազան միութիւններու ներկայացուցիչներով, որոնք բոլորը եկած էին Նիւ Եորքի քաղաքի միա՛կ հայկական վարժարանի հիմնադրութեան 45 եւ շրջանաւարտական հանդէսի տարեկան 30-րդ տարեդարձին ներկայ գտնուելու:
Բարի գալուստի խօսքով հանդէս եկաւ տնօրէնուհին Տիկին Զարմինէ Պօղոսեան եւ տուաւ օրուան խորհուրդը ծանրանալով մա՛նաւանդ հայ դպրոցին ջամբած ազգային կրթութեան վրայ: Դժուար, որ կարենանք երեւակայել այլեւս այս վարժարանին բարի ու ապահով երթը առանց մեր Զարմինէին: Համբերատար, բծախնդիր իր նկարագրով, կրթանուէր իր առաքելութեամբ, հայերէն լեզուի նկատմամբ իր անհուն սիրովը, ամբողջութիւն մը կը դառնայ ան եւ կը նոյնանայ դպրոցին իսկ էութեան հետ: Ան հանգամանօրէն ներկայացուց ուսուցչական կազմի անդամները:
Նախակրթարանէն հինգ շրջանաւարտներու հունձք մըն է այս տարուանը: Կոկիկ եւ խնամեալ յայտագիր մը, ընկերակցութեամբ 5-րդ դասարանի աշակերտներուն հետ, հրամցուցին անոնք անթերի կերպով: Հայ գիրքի տպագրութեան 500-ամեակին նուիրուած Յակոբ Մեղապարտի խօսքերով անգիր հրամցուածը` մեծապէս տպաւորեց ներկաներուն: Իսկ անգլերէն բաժինով` ծաղկաքաղ մը Տէյվիտ Խըրտեանի անգլերէն բանաստեղծութիւններէն ու քանի մը անգլերէն երգեր հրամցուեցան դաշնակի ընկերակցութեամբ` Ժ. Մարգարեանի
Հուսկ Բանքը ուղղուած աւարտական դասարանին, 1987ի շրջանաւարտի` Տիկին Յուշեր Պզտիկեան-Քալիկեանի կողմէ մեծապէս տպաւորիչ ու առինքնող էր: Ան օրինակ բերաւ իր իսկ կեանքէն արձանագրած յաջողութիւնները, որոնց համար ան կը մնայ անհունօրէն շնորհապարտ իր մայր վարժարանին` ՍՆԱՎին: Հայեցի դաստիարակութեան կողքին, վարժարանի ուսումնական մակարդակին անդրադարձաւ լայնօրէն: Ու որպէս երախտագիտութիւն, ահա՛ իր աղջիկը արձանագրած է արդէն վարժարանին մանկամսուրը` “Հայ պարտէզը“:
Վկայականները բաժնուեցան տնօրէնուհի Տիկին Զարմինէ Պօղոսեանի եւ 6-րդ դասարանի դասատու Պրն. Քրիսթոֆըր Գոնթերելլիի ձեռամբ:
Հանդիսութեան աւարտին հրամցուեցաւ հայերէն երգերու փունջ մը. Կոմիտասի “Լէպ-հո, լէ, լէ“, Է. Միհրանեանի “Երազանք“, Պերճ Թիւրապեանի, որ ներկայ էր հանդէսին, “Փիւնիկ“ը եւ Գէորգ Խրլոբեանի բառերով “Հայաստան“ը ղեկավարութեամբ` Անահիտ Պօղոսեանի եւ դաշնակի ընկերակցութեամբ` Նուարդ Ծ. Տատուրեանի:
Հրաւիրուեցաւ հանդէսին ներկայ գտնուող Մ.Ա.Կ.-ի մօտ Հ.Հ. հաւատարմատարն ու մշտական ներկայացուցիչը դեսպան Կարէն Նազարեանը, որ վեր առաւ հայ դպրոցին կարեւորութիւնը որպէս ազգապահպանման եւ հայակերտման մնայուն խարիսխ:
Յանուն վարժարանի հոգաբարձութեան համա-ատենապետ Արեգ Նշանեան խօսք առնելով խոստացաւ ու ապահովեցուց ներկաներուն որ այս վարժարանին դռները մի՛շտ բաց պիտի մնան:
Յայտագրի աւարտին ներկաները հիւրասիրուեցան:
“Հերոս դառնալու համար բաւարար է երեք րոպէ, իսկ պարկեշտ մարդ ըլլալու համար անհրաժեշտ է ամբողջ կեանք մը“ բնաբանով այս տարի մեր անուշիկ շրջանաւարտները հրաժեշտ տուին իրենց դպրոցէն: Անոնք վստահաբար պարկեշտ մարդու հետ միասին պիտի դառնան ամբողջական հայ մարդը, պատի՛ւ բերելով իրենց վարժարանին եւ ուսուցիչներուն ու ծնողքին:
Այս առթիւ, առաջնորդ Խաժակ Արք. Պարսամեան իր օրհնութեան գիրին մէջ կը գրէր. “Հայ դպրոցը որպէս նուիրական հաստատութիւն երբեք պէտք չէ նահանջէ, իր դռները միշտ բաց պէտք է պահէ եւ իր խնամքին յանձնուած անմեղ ու մատղաշ սերունդին պարտի ջամբել մայրենի լեզուն, պատմութիւնը. եւ ազգային արժէքներով ու աւանդութիւններով զինելով անոնց հոգիները տոկուն նկարագիրով ՀԱՅը պատրաստէ“:
