0
0
Արմենակ հոկտեմբերի արեւոտ կիրակին, Էլպիսին հետ եկաւ զրուցելու: Ան չի վախնար թագաժահրէն եւ կու գայ, կը խօսի, ինքզինք հոգեվերլուծման կ’ենթարկէ եւ կը հանգստանայ:
Մէկդի դրած էին պոլսական աւանդութիւնը, եւ իրենց քաղաքի Սերժ-Սեդրակի չորսի բաժնուած ծաւալուն ապուխտով պիձձայով եկան: Մակարուհին շիշ մը պաղ վարդագոյն գինի բերաւ եւ եղաւ տօն:
Երբ արդէն պիձձայի եռանկիւն շերտերը կէս եղած էին, Արմենակ ումպ մը գինի կուլ տուա եւ ըսաւ.
– Մակա՛ր, ցոյցի գացած էի քեզի ծանօթ դեսպանատան առջեւ: Առիթ է ծանօթ տեսնելու: Աղմուկ մը բարձրացաւ: Կարծեցի որ երիտասարդները դեսպանատուն կ’ուզէին խուժել: Միացայ իրենց:
– Օր մը ձայնդ ոստիկանատունէն կամ հիւանդանոցէն պիտի գայ,- քրթմնջաց էլպիս:
Արմենակ կանգ չառաւ եւ շարունակեց:
– Քանի մը երիտասարդներ զիրար կը հրմշտկէին: Անոնցմէ մին, քու բարեկամ ջոջիդ տղան, զայրացած կ’ըսէր միւսներուն. «Գիտէ՞ք իմ հայրս ո՛վ է»: Ուրիշ մը իր ընկերոջ հարցուց. «Ո՞վ այս տխմարին հայրը»: Եւ մէկը ըսաւ. «Թող տո՛ւր, կը ճանչնաս, ամէն տեղ առաջին կարգի աթոռի կամ պատուոյ սեղանի հիւր եւ լուսանկարուելու խենթին տղան»:
– Դեսպանատուն մտա՞ն,- հարցուցի:
– Ո՛չ,- ըսաւ Արմենակ,- բայց կռիւ ալ չեղաւ, բարձրախօսները տիրեցին հրապարակին:
– Իսկ ոստիկանները ի՞նչ ըրին:
– Իրենց ինքնաշարժներու կողքին կանգնած, իրենց ափին հեռախօս, դիտեցին: Չլսուող երկու ճառեր ալ խօուեցան: Եւ օրը վերջացաւ,- ըսաւ Արմենակ:
Էլպիս դժգոհութեամբ լսած էր Արմենակի արկածախնդրութիւնը եւ ըսաւ.
– Ինչո՞ւ չըսիր, որ քու հայրդ ո՞վ էր: Գոնէ բան մը լսած եւ սորված կ’ըլլային: Իրենցմէ շատ առաջ Գում Գաբուի ցոյցին մասնակցած եւ բանտ տարուած էր, ոչ այստեղի հիւրանոցի նմանող բանտ, այլ՝ օսմանլի բանտ:
– Մակա՛ր, գրէ՛ որ աթոռով եւ սեղանով չեն հպարտանար,- ըսաւ Արմենակ:
Սուրճի արարողոթիւնը մոռցնել տուաւ «գիտե՞ս իմ հայրս ով է»ի դատարկաբանութիւնը: Էլպիս ու Մակարուհի խօսեցան աւելի կենսական հարցերու մասին, ինչպէս՝ միսի եւ ելեկտարականութեան, վառելանիւթի եւ ջուրի աճող գիներուն մասին, հարցեր՝ որոնցմով չեն զբաղիր առաջին կարգի աթոռներու եւ պատուոյ սեղաններու սիրահարները:
Դպիր եղած Արմենակ, դրան առջեւ ըսաւ.
– Եթէ մարդիկ երբեմն Աւետարան կարդան, կ’ազնուանան: Յիշեցո՛ւր Յիսուսի խօսքը. Զի ամենայն որ բաձրացուցանէ զանձն՝ խոնարհեսցի. եւ որ խոնարհեցուցանէ զանձն՝ բարձրաձի:
Միամիտ Կեդրոնականցին դեռ չէ հասկցած, որ աշխարհաբար չխօսողը ի՞նչ պիտի հասկնայ գրաբար խօսող Յիսուսի ըսածէն:
Մակար ի Գաղիա, 22 Հոկտեմբեր 2021
