ՇԻՔԱԿՈՅԻ ՀԱՅՈՒԹԻՒՆԸ ԸՆԴՈՒՆԵՑ ՆԱԹՕ-Ի Հ.Հ. ՊԱՏՈՒԻՐԱԿՈՒԹԻՒՆԸ

0 0
Read Time:11 Minute, 50 Second

 Աւե­լի քան երեք հա­րիւր հա­յոր­դիներ ներ­կայ եղան հիւ­րա­սի­րու­թեան մը, որ տե­ղի ու­նե­ցաւ Շի­քա­կո­յի “Union League Club” սրա­հին մէջ, բա­րի գա­լուստ մաղ­թե­լու հա­մար ՆԱ­ԹՕ-ի վե­հա­ժո­ղո­վին մաս­նակ­ցող հայ­րե­նի պատ­ուի­րա­կու­թեան: Ձեռ­նար­կը կազ­մա­կերպ­ուած էր շրջա­նի հայ­կա­կան քսան միու­թիւն­նե­րուն եւ հինգ ծու­խե­րուն կող­մէ:Հա­յաս­տա­նի պա­տուի­րա­կու­թիւնը կը բաղ­կա­նար Ար­տա­քին Գոր­ծոց Նա­խա­րար Եդ­ուարդ Նալ­պանտ­եա­նէ եւ Սփիւռ­քի նա­խա­րար Հրա­նոյշ Յա­կոբ­եա­նէ: Ար­տա­քին Գոր­ծոց նա­խա­րար` Նալ­պանտ­եան (նկա­րը), խօսք առ­նե­լով, բա­ցատ­րեց թէ նա­խա­գահ Սերժ Սարգս­եան մեր­ժած է այս ժո­ղո­վին մաս­նակ­ցիլ, Ար­ցա­խի հիմ­նա­հար­ցին գծով առն­ուած կողմ­նա­կալ որո­շո­ւմ­նե­րուն պատ­ճա­ռով: Այս կա­րող է ոչ միայն վնաս հասց­նել Ար­ցա­խի հիմ­նախնդ­րի կար­գա­ւոր­ման բա­նակ­ցա­յին գոր­ծըն­թա­ցին, այ­լեւ վտան­գել փխրուն իրա­վի­ճա­կը տա­րա­ծաշր­ջա­նում` յատ­կա­պէս Ատր­պէյճա­նի ռազ­մա­կան ծախ­սե­րի ան­նա­խա­դէպ աճի եւ նրա ղե­կա­վա­րու­թեան ռազ­մա­տենչ հռե­տո­րա­բա­նու­թեան ֆո­նի վրայ: Հաշ­ուի առ­նե­լով այս մտա­հո­գու­թիւնը, Հա­յաս­տա­նի Հան­րա­պե­տու­թեան նա­խա­գա­հը որո­շում է չմաս­նակ­ցել Շի­քա­կո­յի հան­դիպ­մա­նը, ըսաւ Նալ­պանտ­եան:

Հիւ­րա­սի­րու­թեան կող­քին, տե­ղի ու­նե­ցաւ ընթ­րիք, որուն ըն­թաց­քին նա­եւ խօսք առին Սփիւռ­քի նա­խա­րար Հրա­նոյշ Յա­կոբ­եան, Ա.Մ.Ն. Արե­ւել­եան շրջա­նի եր­կու Առաջ­նորդ­ներ`  Մե­ծի Տանն Կի­լիկ­իոյ Օշա­կան Արք. Չօ­լոյ­եան եւ Ամե­նայն Հա­յոց Խա­ժակ Արք. Պար­սամ­եան: Օր­ուան հան­դի­սա­վարն էր Սամ­ուէլ Տէր Եղ­իայ­եան:

Ստո­րեւ, կը հրա­պա­րա­կենք Վազ­գէն Այ­վազ­եա­նի խօս­քը, ար­տա­սան­ուած Շի­քա­կո­յի մէջ, Մա­յիս 20-ին, “Union League Club“ սրա­հին մէջ, ՆԱ­ԹՕի վե­հա­ժո­ղո­վին մաս­նակ­ցող հայ­րե­նի պատ­ուի­րա­կու­թեան` բա­րի գա­լուս­տի ձեռ­նար­կին:

 

Հայ­կա­կան Սփիւռ­քի ան­դամ­նե­րուս հա­մար, “ՆԱ­ԹՕ“յի Հա­մաշ­խար­հա­յին Հա­մա­գու­մա­րին մաս­նակ­ցե­լու գծով քա­ղաքս գտնուող Հա­յաս­տա­նի նա­խա­գա­հին ող­ջու­նող այս ձեռ­նար­կին ներ­կայ գտնուի­լը իրա­պէս պա­տիւ է:

Մենք` Հա­յերս գրե­թէ 100 տա­րի սպա­սած ենք այս­պի­սի պա­հե­րու հա­մար: Օս­ման­եան կայս­րու­թեան կող­մէ գոր­ծադր­ուած Ցե­ղաս­պա­նու­թեան զար­հու­րե­լի եւ աւե­րիչ հե­տե­ւանք­նե­րը ապ­րե­լէ ետք, իս­կա­պէս ապ­շե­ցու­ցիչ հրաշք է, որ ժո­ղո­վուր­դը տա­կա­ւին գո­յու­թեան ու­նի: Փիւ­նի­կի նման հայ ժո­ղո­վուր­դը բարձ­րա­ցաւ եւ ստեղ­ծեց նոր սկիզբ մը որուն հե­տե­ւան­քով մենք ու­նինք ազատ եւ բար­գա­ւա­ճող Հան­րա­պե­տու­թիւն մը եւ աշ­խար­հով մէկ` Հայ­կա­կան Սփիւռք մը:

Մեր ծնող­նե­րը մեծ հայ­րե­րը եւ մեծ մայ­րե­րը վե­րապ­րե­ցան եւ պայ­քա­րե­ցան այս իրա­գործ­ման հա­մար: Նո­պել­եան ամե­րի­կա­ցի մրցա­նա­կա­կիր` Տոքթ. Մար­թին Լու­տեր Քինկ կրտես­րի բա­ռե­րուն նման թէ` “Ես երազ մ՛ու­նիմ“, հայ ժո­ղո­վուրդն ալ գրե­թէ 100 տա­րի շա­րու­նակ ըսաւ. “Մենք երազ մ՛ու­նինք“:

Մեր նա­խա­հայ­րե­րը երազ մը ու­նէ­ին թէ օր մը հայ­կա­կան քա­ղա­քակր­թու­թիւնը պի­տի յա­րա­տե­ւէ եւ նոր Հա­յաս­տան մը պի­տի բարձ­րա­նայ:

Մեր նա­խա­հայ­րե­րը երազ մը ու­նէ­ին թէ օր մը գո­յու­թեան պի­տի կոչ­ուի Հայ­կա­կան նոր Հան­րա­պե­տու­թիւն մը, որ պի­տի դառ­նայ աշ­խար­հի եր­կիր­նե­րէն յարգ­ուած ան­դամ մը:

Մեր նա­խա­հայ­րե­րը երազ մը ու­նէ­ին թէ օր մը այս հայ­րե­նի­քը պի­տի ըլ­լայ փա­ռոս որ կը դառ­նայ տուն մը, որ­պէս­զի հայ ժո­ղո­վուր­դը այ­լեւս պի­տի չըլ­լայ քո­չար ու թա­փա­րի երկ­րա­գուն­դի վրայ, հայ­րե­նիք, ապաս­տան մը փնտրե­լու հա­մար:

Մեր նա­խա­հայ­րե­րը երազ մը ու­նէ­ին թէ օր մը Հա­յաս­տա­նի բո­լոր պատ­մա­կան հո­ղե­րը պի­տի վե­րա­դարձ­ուին եւ Մեծն Հա­յաս­տան դարձ­եալ ծնի:

Մեր նա­խա­հայ­րե­րը երազ մը ու­նէ­ին թէ այս նոր Հան­րա­պե­տու­թիւնը պէտք է ըլ­լայ ժո­ղովր­դա­վար կա­ռա­վա­րու­թիւն մը, որ օժտ­ուած է ազատ ըն­կե­րու­թեան մը բո­լոր իրա­ւունք­նե­րով եւ լի­ա­զօ­րու­թիւն­նե­րով: Առանց բռնաճնշ­ման վա­խի: Ազատ մա­մու­լով: Յոյ­սի եւ յարգ­ուած ղե­կա­վա­րու­թեան մը լու­սա­շող փա­ռոս մը:

Հայ­կա­կան Սփիւռ­քի մէջ մենք կոյր չենք այն փոր­ձու­թիւն­նե­րուն եւ ցնցում­նե­րուն հան­դէպ, որոնք պար­տադր­ուած են մեր հո­ղե­րուն վրայ ապ­րող հայ ժո­ղո­վուր­դին, Սո­վե­տա­կան Միու­թեան մե­նա­տի­րա­կան կար­գե­րու կող­մէ: Անոնք դժուար ժա­մա­նակ­ներ էին: Անոնք վա­խազ­դե­ցիկ ժա­մա­նակ­ներ էին: Հայ ժո­ղո­վուր­դին բնա­կան ու­նա­կու­թիւն­նե­րը խա­փան­ուած եւ բռնաճնշ­ուած էին: Մեր ժո­ղո­վուր­դին հա­մար դժուար էր շնչել այդ օրե­րուն Պատ­մա­կան հայ­կա­կան եկե­ղե­ցի­նե­րը ար­գիլ­ուած էին եւ կա­ռոյց­նե­րը քանդ­ուած:

Հի­մա մենք ժա­մա­կա­նաշր­ջա­նի մը մէջ ենք որ մեր ժո­ղո­վուր­դին ազա­տու­թիւն կու տայ հաս­նե­լու հա­մար  իր ճա­կա­տագ­րին: Այ­լեւս ար­գելք­ներ չկան: Հայ մը կրնայ գոր­ծել եւ բար­գա­ւա­ճիլ եւ ըն­տա­նիք կեր­տել մայր հո­ղին վրայ: Մեր երե­խա­նե­րը կրնան հայ­կազ­եան բա­ռեր ար­տա­սա­նել առանց վա­խի: Անոնք կրնան Մես­րոպ Մաշ­տո­ցի տա­ռե­րը գրել առանց թաքց­նե­լու իրենց խո­հե­րը:

Յատ­կա­պէս կա­րե­ւոր է Հա­յաս­տա­նի այս ազատ եր­կի­րը ուր անոնք որոնք օտար հո­ղե­րու վրայ կը բռնաճնշ­ուին, վայր մը ու­նին ուր կրնան ապաս­տա­նիլ եւ վե­րա­նո­րո­գել իրենց կեան­քը Արա­րատ լե­րան հո­վանի­ին ներ­քեւ: Անոնք օտար բռնա­կալ­նե­րէն այ­լեւս վախ­նա­լու հար­կադ­րան­քի տակ չեն: Անոնք կ՛ըմ­պեն զու­լալ հայ­կա­կան ջու­րը եւ կը ճա­շա­կեն Հայ­կա­կան այս Հան­րա­պե­տու­թեան պտուղ­նե­րը:

Հի­մա մենք` մեր քա­ջա­րի հայ նա­խա­հայ­րե­րուն յա­ջորդ­ներս, ու­նինք երազ մը:

Մենք ու­նինք երազ մը թէ այս միայն սկիզբ մըն է նոր Հա­յաս­տա­նին հա­մար:

Մենք ու­նինք երազ մը թէ մեր Հա­յաս­տա­նը պի­տի հե­տապն­դէ մեր պատ­մա­կան հո­ղե­րուն վե­րա­դար­ձը եւ եր­բեք պի­տի չլքէ այս պա­հան­ջա­տի­րու­թիւնը:

Մա­յիս 28ի ոգին, հա­ւատ­քը ու կամ­քը Հա­յաս­տա­նի վե­րան­կա­խա­ցու­մով վե­րա­կանգ­նե­ցաւ սա­կայն ոչ ամ­բող­ջու­թեամբ: Ներ­կայ Հա­յաս­տա­նը եւ Ար­ցա­խը մէկ մասն են միայն ամ­բող­ջա­կան եւ Պատ­մա­կան Հա­յաս­տա­նին, մենք պէտք է հզօ­րաց­նենք ներ­կայ Հա­յաս­տա­նը եւ ազա­տագ­րենք Ար­ցա­խը եւ շա­րու­նակ պայ­քա­րել ի խնդիր ամ­բող­ջա­կան Հա­յաս­տա­նի:

Մենք ու­նինք երազ մը թէ մեր հայ­կա­կան կա­ռա­վա­րու­թիւնը պի­տի ըլ­լայ վճռա­կան եւ պա­հան­ջէ Հա­յոց Ցե­ղաս­պա­նու­թեան ճա­նա­չու­մը ու մեր պատ­մա­կան հո­ղե­րուն վե­րա­դար­ձը: Այս ար­դա­րա­պա­հան­ջու­թիւնը չի կրնար մղուիլ միայն ժո­ղո­վուր­դին կող­մէ: Հար­կա­ւոր է որ պե­տա­կան ղե­կա­վա­րու­թիւնն ալ նախ­ձեռ­նարկ ըլ­լայ:

Մենք ու­նինք երազ մը թէ մեր հայ ժո­ղո­վուր­դը դառ­նայ ՄԷԿ ԱԶԳ: Հարկ է մէկ­դի շպրտել Սո­վե­տա­կան Միու­թեան անց­եա­լի կար­գա­խօ­սը, որ կը հե­տապն­դէր մաս­նա­տել  մեր ժո­ղո­վուր­դը: Մենք պէտք է գի­տակ­ցինք որ բո­լոր հա­յե­րը Մէկ Հայ Ազ­գին մաս­նիկ­ներն են:

Մենք ու­նինք երազ մը թէ Հայ­կա­կան Սփիւռ­քի եւ Հայ­կա­կան Հան­րա­պե­տու­թեան մէջ մեր ղե­կա­վա­րու­թիւնը իրա­րու պի­տի նա­յին, որ­պէս Մէկ Հայ Ազգ:

Մենք ու­նինք երազ մը թէ օր մը մեր ազ­գին 70 տո­կո­սը փո­խա­նակ Սփիւռ­քի մէջ ապ­րե­լու գո­յա­տե­ւէ Հայ­կա­կան Հան­րա­պե­տու­թեան մէջ եւ յատ­կա­պէս մեր պատ­մա­կան հո­ղե­րուն վրայ, որոնք տա­կա­ւին պի­տի վե­րամ­ի­աց­ուին:

Մենք ու­նինք երազ մը թէ մեր հայ ժո­ղո­վուր­դը պի­տի գի­տակ­ցի որ այս երկ­րորդ առի­թը որ­պէս Ան­կախ Պե­տա­կա­նու­թիւն պէտք չէ չա­րա­շահ­ուի: Քա­ղա­քակր­թու­թեան պատ­մու­թեան ըն­թաց­քին շատ քիչ ժո­ղո­վուրդ­նե­րու երկ­րորդ առիթ մը ըն­ծայ­ուած է: Բազ­մա­թիւ ազ­գեր ան­հե­տա­ցած են սա­կայն բարձր­եալն եր­կին­քը գի­տէ թէ հայ ժո­ղո­վուր­դը իր առա­քե­լու­թիւնը չէ աւար­տած: Մենք աշ­խար­հին պատ­գամ մը ու­նինք: Մէյ մը որ դարձ­եալ վե­րա­լա­րենք կա­ռա­վար­ման եւ մշա­կու­թա­յին իրա­գործ­ման չա­փա­նիշ­նե­րը: Կրնայ ըլ­լալ որ մենք ըլ­լանք պա­տաս­խա­նը որ կրնայ լու­ծել աշ­խար­հին տագ­նապ­նե­րը:

Այո՛, մենք ու­նինք երազ մը եւ այս երա­զը պէտք չէ վե­րած­ուի Մղձա­ւան­ջի մը: Շատ դիւ­րին է որ երազ­նե­րը Մե­ձա­ւանջ­նե­րու վե­րած­ուին: Երբ տես­լա­կա­նէ եւ պա­տաս­խա­նա­տուու­թե­նէ զուրկ մար­դիկ դառ­նան ղե­կա­վար­ներ, շատ դիւ­րին է երազ­նե­րը Մղձա­ւանջ­նե­րու վերած­ուին: Հայ­կա­կան Սփիւռ­քի եւ Հայ­կա­կան Հան­րա­պե­տու­թեան մէջ մեր ղե­կա­վա­րու­թիւնը պէտք է կա­տա­րեն իրենց պար­տա­կա­նու­թիւն­նե­րը: Այ­լեւս սխալ­նե­րու տեղ չմնաց: Ո՞ւր գրուած է որ հայ ազ­գին եր­րորդ առիթ մը պի­տի տրուի:

Եր­բեմն աղէ­տէն լաւ բան մը դուրս կու գայ: Հա­յոց Ցե­ղաս­պա­նու­թեան որ­պէս ար­դիւնք, մեր ժո­ղո­վուր­դին սփռումր հող տ­ուաւ կեն­սու­նակ Հա­մաշ­խար­հա­յին Հայ­կա­կան Սփիւռ­քի մը, որ պատ­րաս­տա­կամ է մի­ա­նա­լու Հայ­կա­կան Հան­րա­պե­տու­թեան այս նոր սկիզ­բի շէ­մին: Այ­լեւս մենք չենք կրնար ըն­դու­նիլ անց­եա­լի բա­ժա­նում­նե­րը եւ թոյլ տալ որ մեր մի­աս­նա­կան ջան­քե­րը վատն­ուին:

Մենք բո­լորս պէտք է ու­նե­նանք մեր նա­խա­հայ­րե­րուն երա­զը: Գոր­ծը չէ աւար­տած: Այս երա­զը իրա­կա­նաց­նե­լու հա­մար շատ գործ կայ: Մենք չենք կրնար կեր­տել Հա­յոց այս նոր տու­նը քանդ­ուած հիմ­քե­րու վրայ: Մեր երա­զը պէտք է կերտ­ուի հաս­տատ հի­մե­րու վրայ: Յա­ջորդ սե­րունդ­նե­րը կը սպա­սեն հայ­կա­կան մի­աս­նու­թեան այս օրի­նա­կին: Հրա­մա­յա­կան է որ Հայ­կա­կան Հան­րա­պե­տու­թիւնը եւ Հայ­կա­կան Սփիւռ­քը այս ուղ­ղու­թեամբ աշ­խա­տին:

Ես երազ մը ու­նիմ: Ես երազ մը ու­նիմ: Ես երազ մը ու­նիմ թէ ամէն ինչ իմի պի­տի գայ: Ես երազ մը ու­նիմ թէ իմ թոռ­ներս եւ ծոռ­ներս օր մը պի­տի դառ­նան Հայ­կա­կան նոր Հան­րա­պե­տու­թեան Նոր քա­ղա­քա­ցի­նե­րը: Ես երազ մը ու­նիմ թէ անոնց առա­ջին լե­զուն պի­տի ըլ­լայ հա­յե­րէ­նը: Ես երազ մը ու­նիմ թէ անոնց նա­խընտ­րած­նե­րը պի­տի ըլ­լան Հա­յոց լեզ­ուի գիր­քե­րը, հայ­կա­կան տե­սա­ժա­պա­ւէն­նե­րը եւ հայ­կա­կան հե­ռուս­տա­յայ­տա­գիր­նե­րը: Ես երազ մը ու­նիմ թէ իմ յա­ջորդ­նե­րը Հայ Ազ­գին պի­տի պատ­կա­նին: Ես երազ մը ու­նիմ: Ես տա­կա­ւին այս Հայ­կա­կան երա­զին կը հա­ւա­տամ:

ՎԱԶԳԷՆ ԱՅՎԱԶԵԱՆ

Happy
Happy
0 %
Sad
Sad
0 %
Excited
Excited
0 %
Sleepy
Sleepy
0 %
Angry
Angry
0 %
Surprise
Surprise
0 %

Average Rating

5 Star
0%
4 Star
0%
3 Star
0%
2 Star
0%
1 Star
0%

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

Social profiles