0
0
Ալինա Եուսէֆեան
«Զրոյց-Մրոյց»-ը Հ․Ե․Դ․ Արեւելեան շրջանի նոր շաբաթային յայտագիր մըն է որուն նպատակը պարզ եւ յստակ է ՝ անդամներու ընծայել առիթը ու միջավայրը ուր կրնան իրենց տարեկիցներուն հետ հայերէն լեզուով խօսիլ, մտածել եւ ապա ապրիլ։ Յաջորդող սիւնակը յայտագրին մասնակիցներէն մէկուն վերլուծումնն է այս ամսուայ հանդիպումներուն մասին։
Այս Ամսուայ Ամփոփումը
«Զում»-ով «Զրոյց-Մրոյց» յայտագրին մուտք գործելը դարձել է իմ Հինգշաբթի օրուայ երեկոյեան սովորութիւնը։ Իւրաքանչիւր հանդիպում սկսում ենք ծանօթացումներով՝ միմիանց աւելի ճանաչելու համար։ Այս ամսուայ իմ ամենասիրած ծանօթացումի հարցն էր «եթէ կրնային որեւէ մէկու մը լրտեսել, ո՞վ պիտի ըլլար այդ անձը»։ Շատ հետաքրքրական պատասխաններ տուին ընկերներս, բայց ես ասացի Սողոմոն Թէհլիրեան։ Ապա, հայերէն լեզուի աղբիւրներու խօսակցութեան ժամին, «Haybook» գրադարանի կայքէջն էր ամսուան ամենահետաքրքիր աղբիւրը։ Այս կայքեջում կան հայերէն մի քանի տարբեր տեսակի գիրքեր, որոնք կարելի են կարդալ առցանց: Խորը զրոյցներու շարքին, երկու հետաքրքրական նիւթեր ուզում եմ նշել։ Արաջին, ամսուայ ամենայիշարժան զրոյցներից մէկը «Ո՞վ է հայը»-ն էր: Մենք խօսեցինք հայի տարբեր յատկութիւնների մասին՝ ընտանեկան արմատներ, նուիրում, մշակոյթի տիրապետութիւն եւ այլն: Այս զրոյցը ես յատկապես հետաքրքրական համարեցի, քանի որ երբեք չեմ մտածել հայ լինելու իմաստի տարբեր չափերի մասին: Երկրորդ, շատ հետաքրական էր սփիւռքի սիրային յարաբերութիւներու մասին զրոյցը, մանաւանդ որովհետեւ այս նիւթը յաճախ չքննարկւում հայ շրջանակներէ ներս։ Սակայն, նկատեցինք որ անգլերէնում որոշ բառեր ուղղակիօրէն չեն թարգմանուում հայերէնի, ուստի մենք որոշեցինք ստեղծել նոր բառերու բառարան մը: Օրինակ, մենք որոշեցինք, որ «dating» կը լինի «յարաբերիլ» ու մէկի «date»-ը կը լինի «սրտակից»:
Ամերիկահայն Ու Հայերէնը՝ Տեսակէտ
Քանի որ մասնակիցների մեծամասնութիւնը արեւմտահայերէն են խօսում, ես, որպէս արեւելահայախոս, սկզբում հանգիստ չէի զգում: Սակայն, շաբաթների ընթացքում ինձ աւելի հեշտ էր խօսել եւ հասկանալ ինչպէս արեւելահայերէն, այնպես էլ արեւմտահայերէն: «Զրոյց-Մրոյց»-ը պատճառ է եղել սփիւռքահայ երիտասարդների համար որ հաւաքուելով փոխանցեն իրենց ծանր ու թեթեւ կարծիքներն ու մտքերը զանազան նիւթերու շուրջ: «Զրոյց-Մրոյց»-ի միջոցով ես կարողանում եմ կապ ունենալ ընկերներիս հետ, որն ապրում են տարբեր քաղաքներում: Անձնապէս կարծում եմ որ հայոց լեզուն պէտք է լինի հայ ինքնութեան հսկայական մաս մը: Լեզուն անխուսափելիօրէն մշակոյթի հիմքը զօրացնող ուժն է եւ քանի որ հայ բնակչութեան մեծամասնութիւնն ապրում է հայրենիքից դուրս, մեր պարտականութիւնն է առաջնահերթ դարձնել լեզուն որպէս մեր մշակոյթի ամենակարեւոր բաղադրիչը: Հաւատում եմ, որ մենք գտնւում ենք փխրուն վիճակում։ Պէտք է սփիւռքահայութիւնը պահենք այն մակարդակին, ուր հայասիրութիւն կը նշանակէ ոչ միայն զգազումով մը գոհանալ այլ նաեւ ջանք ու քրտինք թափել որ այդ զգացում պարգեւող ինքնութեան տիրանալ։ Փոքր տարիքից հայերէն պէտք է սովորեցնենք մեր երիտասարդութեանը: Չնայած որ սփիւռքի ոգին ուժեղ է, Ամերիկահայերը պէտք է աւելի յաճախ խօսեն հայերէն, եւ «Զրոյց-Մրոյց»-ը դա մեզ թոյլ տալու միջոցներից մէկն է:
