Գլխաւոր

ՈՐՍՈՐԴԱԿԱՆ “ԳԱՅԼԱՐՇԱՒ“

Երե­ւան (“Թերթ“, “Ար­մին­իա Նաու“).- Եթէ Վախ­թանգ Անան­եանն ու իր անն­ման գրի­չը ողջ ըլ­լա­յին, ինչ հե­տաքրք­րա­կան “որ­սոր­դա­կան պատմ­ուածք­ներ“ու շարք մը, կամ աւե­լի ճիշ­դը քայ­լար­շաւ (…ե՛ւ գայ­լար­շաւ) մը պատ­րաստ­ուած պի­տի ըլ­լար:

Այս­պէս դա­ժան ձմե­ռը պատ­ճառ դար­ձաւ որ միշտ անօ­թի գայ­լը, ան­տա­ռէն ներս սննդա­զուրկ սկսաւ յար­ձա­կիլ մօ­տա­կայ գիւ­ղե­րուն վրայ, սպան­նե­լով ու յօ­շո­տե­լով կաթն­տու անա­սուն­ներ: Երբ Վա­նա­ձո­րի մէջ, գիւ­ղա­ցի­ներ կրցան սպան­նել գայլ մը եւ պատ­կան մար­մին­նե­րուն բո­ղո­քե­ցին թէ պէտք է ար­մա­տա­կան լու­ծում մը գտնուի: Կա­ռա­վա­րու­թիւնը շտա­պօ­րէն յան­գե­ցաւ որո­շու­մի մը, որ սրեց ակ­ռա­նե­րը… որ­սորդ­նե­րուն: Այս­պէս, բնու­թեան պաշտ­պան հիմ­նարկ­նե­րու հա­մար, Հա­յաս­տա­նի տա­րած­քին եր­կու հա­րիւր գայլ սպան­նե­լու թոյտո­ւու­թիւն տա­լու` կա­ռա­վա­րու­թեան որո­շու­մը բար­բա­րո­սա­կան է եւ կը յան­գեց­նէ Հա­յաս­տա­նի մէջ այս կեն­դանիի տե­սա­կի կրճատ­ման:

Պե­տու­թիւնը գայ­լե­րու որ­սը խթա­նե­լու մա­սին որո­շում ըն­դու­նած էր` յայ­տա­րա­րե­լով, որ իւ­րա­քան­չիւր սպանն­ուած գայ­լի գլու­խի դի­մաց որ­սորդ­նե­րը հա­րիւր հա­զար դրա­մով (մօ­տա­ւո­րա­պէս 260 տո­լար) պի­տի պար­գե­ւատր­ուին: Որո­շու­մը գոր­ծա­դի­րը պայ­մա­նա­ւո­րած էր անով, որ գայ­լե­րուն քա­նա­կը աճած է, որուն զու­գա­հեռ աւել­ցած են գայ­լե­րուն յար­ձա­կում­նե­րը ըն­տա­նի կեն­դա­նի­նե­րու եւ մար­դոց բնա­կա­վայ­րե­րու վրայ:

“էկո­լոգ­ի­ա­կան Հա­սա­րա­կա­կան Դա­շինք“ի հա­մա­կար­գող Սիլ­վա Ադամ­եան, վեր­ջերս լրագ­րող­նե­րու հետ հան­դիպ­ման ըն­թաց­քին յայ­տա­րա­րեց թէ գոր­ծակ­ցա­բար մի­ջազ­գա­յին հիմ­նարկ­նե­րու հետ, կա­րե­լի էր դիւ­րու­թեամբ լու­ծում մը գտնել, սնունդ տա­րա­ծե­լով ան­տառ­նե­րէն ներս եւ կշտաց­նե­լով այդ անօ­թի վոհ­մակ­նե­րը:

Ադամ­եան յայ­տա­րա­րեց, որ տնտե­սա­կան ծանր պայ­ման­նե­րու մէջ, երբ “ամ­բողջ մի կա­րո­ղու­թիւն“ կը խոս­տաց­ուի, գայ­լի որ­սը կրնայ ամ­բող­ջու­թեամբ դուրս գալ վե­րահս­կո­ղու­թե­նէն եւ յան­գեց­նել ան­դառ­նա­լի կո­րուստ­նե­րու: Ան առա­ջար­կեց գայ­լե­րու դէմ պայ­քա­րե­լու աւան­դա­կան եղա­նակ­նե­րով` գիւ­ղաց­ի­ա­կան տնտե­սու­թիւն­նե­րուն գամփռ շու­ներ տրա­մադ­րե­լով:

Բնա­պահ­պա­նու­թեան նա­խա­րա­րու­թեան աշ­խա­տա­կից Ար­տա­շէս Զի­րոյ­եան յայտ­նեց, որ կա­ռա­վա­րու­թեան որո­շու­մը իրա­կա­նու­թեան մէջ ոչ մէկ լուրջ փո­փո­խու­թիւն­նե­րու չի յան­գեց­ներ: Ան աւել­ցուց , որ գայ­լի որ­սը բա­ւա­կան բարդ է, եւ որ­սորդ­նե­րէն շա­տե­րը պի­տի ափ­սո­սան այդ ոդի­սա­կա­նը կա­տա­րե­լու հա­մար:

Մենք թոյ­լատ­րել ենք անել որ­սի եղա­նա­կին, բայց որս անող չկայ, դրա հա­մար մենք որ­սորդ­նե­րին շա­հագրգ­ռել ենք, բայց չկայ շա­հագրգռ­ուա­ծու­թիւն, ըսաւ նա­խա­րա­րու­թեան աշ­խա­տա­կի­ցը:

Այլ բնու­թեան պահ­պա­նու­թեան հա­մար գոր­ծող Մա­մի­կոն Ղա­սապ­եան յայտ­նեց թէ իւ­րա­քան­չիւր տա­րի 100 -350 գայլ սպանն­ուած է եւ հե­տե­ւա­բար քա­նա­կի վրայ կա­ռա­վա­րու­թեան որո­շու­մը պի­տի չազ­դէ: Ան շեշ­տեց թէ Գայ­լը տա­րած­քա­յին կեն­դա­նի է, “ինք­նա­կար­գա­ւո­րուող“, այ­սինքն` գայ­լը եր­բեք շատ կամ քիչ չի լի­նում, գայ­լը լի­նում է այն­քան, ինչ­քան բնու­թեամբ պէտք է լի­նի:

Նշենք թէ, Եւ­րո­պա­յի մէջ տի­րող այս տար­ուայ սաս­տիկ ցուր­տը, պատ­ճառ դար­ձաւ որ, գայ­լե­րու վոհ­մակ­ներ ամէ­նու­րէք յար­ձա­կում­ներ կա­տա­րեն:

Մոլ­տո­վա­յի մէջ, քա­ռա­սուն տարիէ ի վեր գո­յու­թիւն չու­նե­ցող գայ­լե­րը, առա­ջին ան­գամ ըլ­լա­լով, բազ­միցս տեսն­ուե­ցան: Հա­յաս­տա­նի դրա­ցի Վրաս­տա­նի գիւ­ղե­րէն մէ­կու մը մէջ, գայ­լեր յար­ձա­կե­ցան եւ տեղն ու տե­ղը սպան­նե­ցին 27-ամ­եայ բնա­կիչ մը: Թուրք­իոյ (ուր գորշ գայ­լե­րը կը նկատ­ուին փան­թու­րա­նա­կան շարժման նշա­նա­կը) մէջ ալ, գայ­լե­րը բազ­միցս տեսն­ուե­ցան գիւ­ղե­րու մօտ: Տա­րի­ներ առաջ, ութ­սու­նա­կան­նե­րուն, պա­տա­հած է որ անօ­թի ու ու­ժա­կո­ռոյս վի­ճա­կի մէջ գայլ մը հաս­նի Պո­լիս, դան­դաղ շար­ժում­ներ կա­տա­րե­լով եւ հոն ալ հո­գին աւան­դէ…

Սիլ­վա Ադամ­եան կ՛եզ­րա­կաց­նէ թէ այս որ­սոր­դու­թեան ար­տօ­նու­թեամբ, գայ­լե­րու տե­սա­կը պի­տի նուա­զի: Նշենք թէ գայ­լի մորթն ու ատամ­նե­րը մեծ պա­հանջք ու­նին, յատ­կա­պէս վեր­ջերս Հա­յաս­տա­նէն ներս հետզ­հե­տէ աւե­լի զար­գա­ցած սեւ մո­գու­թեան ծի­սա­կար­գեր անց­նող կա­խարդ­նե­րուն հա­մար:

Հոս տե­ղին է հար­ցադ­րել, թէ այդ ոռ­նա­ցող փոր­ձանք անա­սու­նը կ՛ըն­տե­լա­նա՞յ: Հտաքրք­րա­կան հար­ցում…Ար­դա­րեւ, Երե­ւա­նի մէջ, բնա­կիչ մը կրցած է նո­րա­ծին գայ­լի մը հետ, ոչ թէ միայն բա­րե­կա­մու­թիւն կամ դրա­ցիու­թիւն ստեղ­ծել, այլ նա­եւ տէր եւ տի­րա­կա­նու­թիւն կա­տա­րել:

Մինչ այդ, գար­նան սե­մին, հայ­րե­նի գիւ­ղա­ցին ու իր գամփ­ռը, պի­տի համ­բե­րեն քա­նի մը շա­բաթ ալ, որ­պէս­զի վերջ­նա­կա­նա­պէս ձեր­բա­զատ­ուին այս ձմեռ­նա­յին ար­հա­ւիր­քէն:

 

Hairenik Media Hairenik Media

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

Back to top button