Գլխաւոր
ՄԵՐ ՔԱՂԱՔԻ ԿԱՂԱՆԴԸ…ԵՐԲ ՊԱՏԱՆԻ ԷԻՆՔ
Հո՞ս:
Հոս ամէն բան տակնուվրայ է, Ծնունդն անգամ Նոր տարիէն առաջ կու գայ եւ Նոր տարին Ծնունդէն վերջ:
Ծառեր, լոյսեր, նուէրներ, Ծննդեան երգեր, մեղեդիներ:
Ու լոյս: Ծովերով լոյս:
Բայց անոնք չունին գիւղերու անկիւնը կորսուած եւ ձիւներու ծանրութեան տակ հեւացող մեր եկեղեցիներուն մէջ երգուած շարականներուն քաղցրութիւնն ու խորհրդաւորութիւնը: Խունկի բուրումին ու մոմերու թաթաւուն լոյսին տակ խոր, անսահման հաւատքով ըսուած աղօթքներուն անկեղծութիւնը:
…Հոն, գիշերուան լուռ մէկ պահուն, Աստուած վար կ’իջնէր անշշուկ իր հօտին մէջ թափառելու եւ զայն օրհնելու համար…
Հո՞ս…
ԱՐԱՄ ՀԱՅԿԱԶ
(1957)
