0
0
Արձակուրդ «բուրող» Օգոստոս ամսուան հրաժեշտն իսկ չաւարտած…վերջին օրը, հրապարակուեցաւ ամիսներէ ի վեր աշխատանք տարուած առաքելութեան մը արդիւնքը:
Արդարեւ, Օգոստոս 31, 2009-ին, Զուիցերիական (կամ աւելի ճիշտը՝ արեւմտեան) միջնորդութեամբ, Հայաստան եւ Թուրքիա պաշտօնապէս լոյս ընծայեցին իրենց խորհրդակցութիւններու արդիւնքը: Անոնք, յատուկ հաղորդագրութիւններով, տեղեկութիւններ փոխանցեցին, իրար ամբողջացնող պաշտօնական արձանագրութիւններ՝ երկու երկիրներու միջեւ դիւանագիտական յարաբերութիւններու հաստատման եւ զարգացման մասին: Սոյն «մանիֆեսթ»ն է որ վեց շաբթուայ տեւողութեամբ պիտի գործադրուի, եւ ապա կանաչ լոյս պիտի տրուի սահմաններու բացման եւ դիւանագիտական յարաբերութիւններու մշակման:
Այս փաստագրական արձանագրութիւններու մասին շատ մելան պիտի հոսի եւ դեռ շատ կանուխ է արագ վերլուծումներու, քննադատութիւններու եւ յատկապէս գնահատումներու երթալ, մանաւանդ որ ամբողջ անցեալ մը, պատմութիւն մը, գրեթէ հարիւրամեայ պատմութիւն ունեցող Եղեռնեան սեւ օրերը…կարմիր լուրերը մոռցուած ու աննկատ են: Աւելին…Արցախը, որ այս արձանագրութիւններու յայտնաբերման օրերուն իսկ, կը տօնէ իր անկախութեան 18-ամեակը որուն մասին ոչ մէկ յստակ մէջբերում կարելի է նկատել: Փոխարէն սակայն Թուրքիոյ արտաքին գործոց նախարար Ահմէտ Տավութողլուի մէկ հպանցիկ արտայայտութիւնը,- թէ Անգարա միշտ ալ նկատի ունի իր դաշնակից Ատրպէյճանի շահերը- կը փաստէ թէ Արցախի հարցը շուտով պիտի արծարծուի եւ գլխաւոր նախապայմաններէն մէկը պիտի ըլլայ, յառաջիկայ բանակցութիւններու գործընթացին մէջ:
Այսպէս, ըստ երեւոյթին «ոտնագնդակի քաղաքականութեան» դուռ բացող, աշխարհի ախոյեանութեան գծով Թուրքիա-Հայաստան մրցումին ճամբաներու բացման թնճուկը, արդէն իսկ հարթուած կը թուի ըլլալ, իսկ այս բոլոր անցուդարձերու լոյսին տակ, դաշտէն ներս մարզիկներու ներկայութիւնն ու անոնց մղած պայքարը այդքան պիտի չհետաքրքրէ, որքան պատուոյ բեմահարթակին վրայ նստած հիւր անձնաւորութիւններու ներկայութիւնը:
Մակա՞րդ թէ թակարդ… յստակ է միտք բանին, յստակ է բեմադրութիւնը:
Մակարդը կազմ ու պատրաստ է վերածուելու թակարդի… յառաջիկայ շաբաթներուն եւ ամիսներուն:
