ՎԵՀԱՆՈՅՇ ԹԵՔԵԱՆ Ծովուն մէջ հազար արեւ տապկուեր էր, Լեռները զով էին մոգի ճակտի նման, Գարնան համար նորահարս երգեր չէին հիւսուեր Ինքնիրե՜ն կը կախուէր ողկոյզներ որդան: Կար դրախտի ճամբան, կար դժոխքի...
Վեհանոյշ Թեքեան Մայիս 28, 2024 Վախը ցունամիի ուժգնութեամբ իր ահեղ կազմին մէջ կլանած է ներկայ իշխանաւորները. եւ անոնք ամէն օր շատ աւելի անօրինական ու վայրագ, ճիփ ու ճիշդ անտառներէն փախած...
Եւ հիմա ոչ թէ ողբս է անցամաքելի Այլ՝ զայրոյթիս մշտահոսքը։ Յոգներ եմ մենամարտէ, մեներգներէ խորին, Յոգներ եմ քաղցրերգութեան սրբատուփէն արբշիռ, Անօգուտ է մաղտել մարմինը աղաղակի, Զոհի...
Գէորգ Պետիկեան bedig43@aol.com Այսպէս ամէն առաւօտ Հրաժեշտ կ'առնեմ կը բաժնուիմ ես ինձմէ- Տանս դուռը երբ կը փակեմ ետեւէս գիտեմ թէ Եսս ներսն է – եւ ամէն քայլ զիս կ'անջատէ իմ...
Վեհանոյշ Թեքեան Ապրիլ 24, 2024 Մարախլապատ, բազմագոռգոռ, Գաղտագողի կամ բացայայտ Երկիր մը կայ առանց բոցի բոցավառուող Երկինքը կը ճգնի չիյնալ։ Ի՜նչ կեցեր էք կոկոզավիզ, հայորդինե՛ր, Յաւերժ խնճոյք, նոր ծրագիր, Երկինքը...
Քարացեր է օդը այս գորշ Կամարակապ երկինքն կապոյտ Մշուշապատ Մռայլ ու լուռ Մահն է գրկած Քարացեր են եւ ծառերը Լռութիւնն ալ մահացումի շապիկ հագած Ծածկեր է դաշտ, ծածկեր երկինք, ծածկեր...
Գէորգ Պետիկեան Հայերէնս... Լեզուիս մարմին եւ ոգի տուող, Իմ հարազատս՝ անխարդախ. Աշխարհի հայութեան բերնին մէջ, Միշտ կը փնտռեմ քեզ: Հայերէնս... Սիրտդ բառերուս մէջ տրափող, ԴՈՒՆ դարաւոր, անուշ շարական. Աշխարհի...