ՏԻԹՐՈՅԹԻ ՄԷՋ.- ՀԱՄԱԶԳԱՅԻՆ ՀԱՅ ԿՐԹԱԿԱՆ ԵՒ ՄՇԱԿՈՒԹԱՅԻՆ ՄԻՈՒԹԵԱՆ “ԱՐԱՔՍ“ ՊԱՐԱԽՈՒՄԲԻ ԻՆՆԵՐՈՐԴ ՏԱՐԵԿԱՆ ԵԼՈՅԹԸ

0 0
Read Time:14 Minute, 40 Second

image[10]  ԱՆԴՐԱՆԻԿ ԳԱՐԱՏՕԼԵԱՆ

 

Շա­բաթ, Հոկ­տեմ­բեր 12, 2013, երե­կոյ­եան ժա­մը 7ին Թրոյ քա­ղա­քի Աթընս (Athens) երկ­րոր­դա­կան վար­ժա­րա­նի սրա­հին մէջ տե­ղի ու­նե­ցաւ Հա­մազ­գա­յին Հայ Կրթա­կան եւ Մշա­կու­թա­յին Միու­թեան “Արաքս“ պա­րա­խում­բի ին­նե­րոդ տա­րե­կան ելոյ­թը, ներ­կայ էին Ս. Սար­գիս Առա­քե­լա­կան, Ս. Վար­դան Հայ Կա­թո­ղի­կէ  եւ Հայ Աւե­տա­րա­նա­կան եկե­ղե­ցի­նե­րու հո­գե­ւոր հո­վիւ­նե­րը: Հ.Յ.Դ.-ի, Հ.Օ.Մ.-ի, Հ.Մ.Ը.Մ.-ի հրա­ւիր­եալ ներ­կա­յա­ցու­ցիչ­նե­րը եւ մօտ 600-էն աւե­լի ներ­կա­ներ:

Ձեռ­նար­կի հան­դի­սա­վարն է Հա­մազ­գա­յի­նի ատե­նա­պե­տու­հի ընկհ. Հեր­մի­նէ Մա­նուկ­եան: Ան իր բա­րի գա­լուս­տի խօս­քէն ետք ըսաւ.-Այ­սօր­ուայԱրաքսպա­րա­խում­բի 9-րդ պա­րա­յին ելոյ­թը, որ դուք պի­տի վա­յե­լէք քիչ ետք Տիթ­րոյ­թի Հա­մազ­գա­յին մաս­նա­ճիւ­ղիս ամե­նէն կա­րե­ւո­րա­գոյն գործն է: Ար­դէն իսկ պա­րող­նե­րու թիւը հա­սած է հա­րիւ­րի: Ինչ­պէս տե­սաք անց­եալ տա­րի` փոք­րե­րուՀրաշքեւՅոյսխում­բե­րը ար­դէն առա­ջին ան­գամ ըլ­լա­լով մաս­նակ­ցե­ցան ելոյ­թին, առա­ւե­լ ջեր­մու­թիւն եւ գո­հու­նա­կու­թիւն պար­գե­ւե­լով, ծնողք­նե­րուն եւ ներ­կա­նե­րուն:image[7]

Մի­ջանկ­եալ կ՛ու­զենք մէկ բան յստա­կաց­նել, որ փոք­րե­րու այս եր­կու խում­բե­րը նոյն ինքնԱրաքսպա­րա­խում­բի ան­դամ­ներն են, բաժն­ուած եր­կու խում­բե­րու միայն ու միայն տա­րի­քի բե­րու­մով: Թող որե­ւէ ծնողք չի նեղ­ուի, որ իր որ­դուն խում­բի անու­նը չէ յիշ­ուած յայ­տա­րա­րու­թիւն­նե­րու վրայ: Ձեր որ­դինԱրաքսպա­րա­խում­բին մաս կը կազ­մէՀրաշքկամՅոյսխում­բի մէջ ըլ­լա­լով հան­դերձ:

Անց­եալ տար­ուայ 70-ի հաս­նող թիւը այս տա­րի 100ը գե­րա­զան­ցեց: Այս պան­դուխտ հո­ղե­րու վրայ ծիլ առ­նող փոք­րի­կը Սա­րո­յա­կան ի՞նչ ոգի­ով եկաւ ու մի­ա­ցաւ հայ պա­րող­նե­րու խում­բին, ձեր աչ­քե­րը վկայ: Խնդրու­թեամբ` շա­րու­նա­կեց ղե­կա­վա­րել պա­րա­խում­բը, շա­րու­նա­կեց անոնց պա­րա­յին իւ­րա­քան­չիւր շարժ­ման մէջ դնել բառի եղա­նա­կի եւ րիթ­մի իմաստն ու ձե­ւը, որ պա­րո­ղը ամե­նայն հաս­կա­ցո­ղու­թեամբ եւ լից­քով հպար­տու­թեամբ իմաս­տա­ւո­րէ իր ազ­գա­յին պա­րե­րը:

Գա­լով Լա­րա­յին` մաս­նա­ճիւղս խո­րա­պէս գնա­հա­տեց իր Օհա­յօ (Օխօ) չմեկ­նե­լու որո­շու­մը, պա­րա­խում­բը ղե­կա­վա­րե­լու գոր­ծը գե­րա­դա­սե­լով: Նա­յիր­եան հուն­տը նետ­ուած էր մեր ազ­գի բեր­րի հո­ղին վրայ ու Լա­րան դար­ձաւ ազ­դու պա­րու­սոյց Նայիրիի կող­քին, Նա­յիրիի հետ:

Այս եր­կու բա­ցա­ռիկ դէմ­քե­րու կող­քին կայ մի անն­ման երի­տա­սարդ` պրն. Տիգ­րան Գա­լըն, որ հա­կա­ռակ ամուս­նա­ցած ըլ­լա­լուն եւ վեր­ջի կի­սամ­եա­կին դուստր մը ու­նե­նա­լու կող­քին, շա­րու­նա­կեց օգ­նա­կան պա­րու­սոյ­ցի դե­րը` մաս­նա­ւո­րա­պէս տղոց փոր­ձե­րը ղե­կա­վա­րե­լով եւ ընդ­հան­րա­պէս իր բա­ցա­ռիկ ազն­ուա­կան վե­րա­բեր­մուն­քով եւ գոր­ծու­նէ­ու­թամբ դար­ձաւ բո­լո­րին սի­րե­լի ղե­կա­վա­րը, նման իր ու­սուց­չու­հուն` Նա­յի­րի Կա­րա­պետ­եա­նին:

image[9]  Այս եր­րոր­դու­թեան կող­քին` “Արաքսպա­րա­խում­բի կազ­մա­ւոր­ման օրէն մին­չեւ օրս, առա­ջին տա­րի­նե­րուն, որ­պէս պա­րող եւ մե­նա­պա­րող, իսկ վեր­ջին տա­րի­նե­րուն, որ­պէս պա­րու­սոյ­ցի օգ­նա­կան օր. Նա­յի­րի Գայ­սէր­եա­նը, հա­կա­ռակ հա­մալ­սա­րա­նա­կան իր ծանր աշ­խա­տանք­նե­րուն, բո­լոր փոր­ձե­րուն ներ­կայ գտնուած է եւ իր ցուց­մունք­նե­րով եւ շի­նիչ թե­լադ­րանք­նե­րով օգ­նած պա­րող­նե­րու փոր­ձե­րուն, մաք­րա­մա­քուր երի­տա­սար­դու­հի բնա­ւո­րու­թեամբ, անձն­ուի­րու­թեամբ եւ ազ­գա­յին հա­մո­զում­նե­րով, օրի­նա­կե­լի պա­րու­սոյց:

Ահա­ւա­սիկ սի­րե­լի ներ­կա­ներ, շատ հա­կիրճ փոր­ձե­ցի բնու­թագ­րել մերԱրաքսպա­րա­խում­բի չորս ան­փո­խա­րի­նե­լի պա­րու­սոյց­նե­րը:

Իսկ մեր պա­րա­խում­բի մա­սին, պի­տի թո­ղունք որ իրենք իրենց ներ­կա­յա­ցու­մով ձեզ խօ­սեց­նեն, որ մենք ձեզ լսենք, ոչ մէկ խօսք մեր կող­մէ:

Հոս մաս­նա­ւոր շնոր­հա­կա­լու­թեան խօսք ու­նինք Հայ Յե­ղա­փո­խա­կան Դաշ­նակ­ցու­թեանԱզա­տա­մարտկո­մի­տէ­ու­թեան, որ Հա­մազ­գա­յի­նիԱրաքսպա­րա­խում­բի կազ­մու­թե­նէն մին­չեւ օրս մեր փոր­ձե­րը կա­տա­րած են Հայ կեդ­րո­նի սրա­հէն ներս առանց դոյզն վճա­րու­մի, իսկ վեր­ջին 8 ամիս­նե­րու պա­րա­յին սրահ­նե­րու վարձ­քը իրենք հո­գա­ցած են մեզ հա­մար, թե­թեւց­նե­լով միու­թեանս բե­ռը: Առանց այս բա­րիք­նե­րուն դժուար թէ­եւ խումբ կրնա­յինք ու­նե­նալ:

Մաս­նա­ւոր շնոր­հա­կա­լա­կան խօսք ու­նինք Ս. Սար­գիս եկե­ղեց­ւոյ քա­հա­նայ հօր` Տէր Հրանդ Գէ­որգ­եա­նի եւ Սբ. Սար­գիս եկե­ղեց­ւոյ հո­գա­բար­ձու­թեան, որ սեն­եակ մը յատ­կա­ցու­ցած են Հա­մազ­գա­յի­նիԱրաքսպա­րա­խում­բի տա­րազ­նե­րու պա­հա­րան­նե­րը զե­տե­ղե­լու եւ մեր եր­բեմ­նի ժո­ղով­նե­րու եւ փոր­ձե­րու հա­մար առանց վճա­րու­մի:image[30]

Մաս­նա­յա­տուկ շնոր­հա­կա­լու­թիւն Ալեք Մա­նուկ­եան վար­ժա­րա­նի անձ­նա­կազ­մին, որոնց թոյլ­տուու­թեամբ օգ­տա­գոր­ծած ենք կարգ մը տա­րազ­ներ: Իսկ կարգ մը տա­րազ­ներ ալ բեր­ուած են Համազգայինի Շի­քա­կո­յիՍար­դա­րա­պատպա­րա­խում­բէն մեր այս ելոյ­թին հա­մար, որ մե­ծա­պէս շնոր­հա­կալ ենք ինչ­պէս կը տես­նէք սի­րե­լի­ներ ի՞նչ դժուա­րու­թիւն­նե­րով Հա­մազ­գա­յի­նիԱրաքսպա­րա­խում­բը այս գոր­ծը առաջ կը տա­նի:

 Այս բո­լոր դժուա­րու­թիւն­նե­րը սի­րա­լիր յանձ­նա­րա­րու­թիւն­նե­րու կը փոխ­ուի, երբ կը տես­նենք 100 երի­տա­սարդ­ներ քովքո­վի ներ­կա­յու­թիւնը, թեւթե­ւի պա­րե­լը հայ­կա­կան պա­րեր:

Վեր­ջի շնոր­հա­կա­լու­թեան խօսքս կ՛ուղ­ղեմ ձե­զի սի­րե­լի ծնող­ներ, ձեր քա­ջա­լե­րան­քով է, որ ձեր զա­ւակ­նե­րը առին առա­ջին քայ­լը: Ձեր օգ­նու­թեամբ է, որ անոնք կու գան փոր­ձե­րու: Շա­րու­նա­կե­ցէք ըլ­լալ պար­տա­ճա­նաչ ճիշդ ժա­մա­նա­կին հաս­ցու­ցէք ձեր փոք­րե­րը փոր­ձե­րու, որ­պէս­զի գէթ տա­րին ան­գամ մը իրենք իրենց շնորհ­նե­րով գե­ղե­ցիկ պա­րա­յին ելոյ­թով ըսեն ձե­զի: Յար­գանք ձեզ“:

Յայ­տա­գի­րը բաժն­ուած էր եր­կու մա­սե­րու առա­ջին բա­ժի­նը, կ՛ընդգր­կէր ինը իսկ երկ­րոր­դը տա­սը պա­րեր: Յայ­տա­գի­րը սկսաւ 1918 Հա­յաս­տա­նի Ան­կա­խու­թեան նուիր­ուած “Եռա­գոյն Դրօ­շա­կի“ պա­րով եւ իր աւար­տին հա­սաւ “ֆե­տա­յի­նե­րու“ նուիր­ուած խմբա­յին պա­րով: Բե­մին կեդ­րո­նը ու եր­կու կող­մե­րը “Սլայտ“ով, իրա­րա­յա­ջորդ կը ցու­ցադր­ուէր պատ­մա­կան Հա­յաս­տա­նի ու Ար­ցա­խի հրա­շա­լի տե­սար­ժան վայ­րե­րը, մեր նա­խա­հայր ազա­տա­տենչ Հայկ Նա­հա­պե­տը, հա­յոց խորհր­դա­նիշ յա­ւեր­ժա­կան ձիւ­նա­ծածկ զոյգ Մա­սիս­նե­րը ու Արա­գած սա­րը եւայլն:

Երեց պա­րող­նե­րը բեմ բարձ­րա­նա­լէ ետք եռա­գոյն տա­րազ­նե­րով իրենց հե­տե­ւե­ցան “Յոյս“ խում­բը եւ փոք­րիկ­նե­րու “Հրաշք“ խում­բը ձեռ­քեր­նին եռա­գոյն դրօ­շակ­նե­րով եւ մի­ա­ցան պա­րին:

Հա­րիւր հա­յոր­դի­ներ հա­սա­կի կար­գով ձեռք-ձեռ­քի բռնած ու­րախ ու կայ­տառ հպար­տու­թեամբ պա­րե­ցին հա­յոց ազ­գա­յին, գա­ւա­ռա­կան եւ տոհ­միկ պա­րեր ի տես բո­լո­րին ինչ­պէս չհպար­տա­նալ, չհրճուիլ եւ ու­րա­խու­թեան ար­ցունք­նե­րով չդի­մա­ւո­րել այս օտար ափին հա­սակ առ­նող վաղ­ուան հայ պայ­քա­րի ջա­հա­կիր տղաքն ու աղ­ջիկ­նե­րը: Հայկ­եան առ­նա­կա­նու­թեամբ ոտ­քեր­նուն տակ դղրդա­ցու­ցին բե­մը, ար­տա­կարգ խան­դա­վա­ռու­թիւն ստեղ­ծե­ցին հա­սա­րա­կու­թեան մօտ, որոնք (Ապ­րի՛ք հա­զար ապ­րի՛ք, պրա­ւօ) ծա­փող­ջոյն­նե­րով ու գո­չում­նե­րով ար­տա­յայ­տե­ցին իրենց գո­հու­նա­կու­թիւնը:

image[49]Պա­րու­սոյց­նե­րը բծախնդ­րու­թեամբ ընտ­րած ու մշա­կած էին յայ­տագ­րի իւ­րա­քան­չիւր պար: Զգա­լի էր հե­տե­ւո­ղա­կան եւ լուրջ աշ­խա­տան­քի ար­դիւն­քը իւ­րա­քան­չիւր պա­րա­յին ելոյթ­նե­րէն:

Այս փոք­րե­րու սէ­րը հան­դէպ մեր հնամ­եայ պա­րե­րու զար­մա­ցու­ցած էր ծնող­ներն ու հա­սա­րա­կու­թիւնը: Ամե­նայն բծախնդ­րու­թեամբ կը ստի­պեն իրենց ծնող­նե­րուն ճիշդ ժա­մա­նա­կին զի­րենք հասց­նե­լու փոր­ձե­րու եւ փոր­ձե­րու ժա­մա­նակ ալ այն­քան եռան­դով ու ու­շադ­րու­թեամբ կը հե­տե­ւին իրենց պա­րու­սոյց­նե­րու թե­լադ­րու­թեան:

Գե­րա­զանց էին “Իրիկ­նա­յին“ պա­րի մե­նա­կա­տար­նե­րը, Նա­յի­րի Գայ­սէր­եան, Գա­րուն Չօ­լաք­եան եւ պա­րու­սոյց ընկհ. Լա­րա Զա­նա­զան­եան: Հայ պա­րար­ուես­տի ար­դի չա­փա­նի­շե­րով դա­տած, ետ չէ­ին մնար հայ­րե­նի բե­մե­րու կարգ մը ար­հես­տա­վարժ պա­րու­հի­նե­րէն, հայ­կա­կան ինք­նու­րոյն տա­րա­զի վա­յել­չու­թեամբ, մար­մին եւ գլուխ ու­ղիղ վեր բռնած, ձեռ­քե­րու սլա­ցիկ ու նուրբ հե­զա­սահ շար­ժում­նե­րով եւ ոտ­քե­րու հա­մա­չափ քայ­լե­րով պա­րե­ցին ապ­րու­մով, ապ­րե­ցու­ցին եւ հմա­յե­ցին ներ­կայ հա­սա­րա­կու­թիւնը, կար­ծէք թէ իս­կա­կան ժա­ռան­գորդ­ներն ըլ­լա­յին Նա­յիր­եան աղ­ջիկ­նե­րու հե­զաճ­կուն պա­րու­հի­նե­րուն:

Երբ պահ մը յե­տա­դարձ ակ­նարկ մը կը կա­տա­րենք Տիթ­րոյ­թի Հա­մազ­գա­յի­նի հայ Կրթա­կան եւ Մշա­կու­թա­յին Միու­թեան անց­եալ 46 տա­րի­նե­րու գոր­ծու­նէ­ու­թեան, կը տես­նենք անոր ար­ձա­նագ­րած աս­տի­ճա­նա­կան վե­րել­քը, որ ոչ միայն կը վկա­յէ ի գործ դրուած ճի­գե­րու պսա­կու­մը, այլ եւ կը հաս­տա­տէ լուրջ ու խրա­խու­սիչ գոր­ծու­նէ­ու­թեան մը գրա­ւա­կա­նը:

Տիթ­րոյ­թի Հա­մազ­գա­յին պա­րա­խումբ մը ու­նե­նա­լու տա­րի­նե­րու երա­զը 2004-ին իրա­կա­նա­ցաւ, շնոր­հիւ Տիթ­րոյ­թի Հա­մազ­գա­յին մաս­նա­ճիւ­ղի ան­դամ­նե­րու ան­խոր­տա­կե­լի կամ­քին ու ճի­գե­րուն, ինչ­պէս նա­եւ ընկհ. Նա­յի­րի Կա­րա­պետ­եա­նի սի­րա­յօ­ժար նուի­րու­մին ու զո­հո­ղու­թեան:image[51]

Հա­մազ­գա­յին “Արաքս“ պա­րա­խում­բի կազ­մու­թեամբ նոր շրջան մը բաց­ուե­ցաւ գա­ղու­թիս կեան­քին մէջ: Անց­նող ին­ը տա­րի­նե­րու ըն­թաց­քին “Արաքս“ պա­րա­խում­բը, դան­դաղ բայց հիմ­նա­պէս յե­ղաշր­ջեց մեր գա­ղու­թի պա­րար­ուես­տի կեան­քը: Պա­րու­սոյց ընկհ. Լա­րա Զա­նա­զան­եա­նի ի գործ դրուած ջան­քե­րուն եւ հե­տե­ւո­ղա­կան լուրջ աշ­խա­տան­քին, ինչ­պէս նա­եւ ծնող­նե­րու եւ հա­սա­րա­կու­թեան ան­վի­ճե­լի նե­ցու­կին շնոր­հիւ պա­րա­խում­բի յա­ջոր­դա­կան տա­րե­կան ելոյթ­նե­րը եղան յա­ջող եւ մէկզ­մէ­կէ աւե­լի գե­րա­ցան­ձե­լի “Արաքս“ պա­րա­խում­բը իր ելոյթ­նե­րով մին­չեւ այ­սօր, առա­ւել չա­փով գո­հա­ցում տուած է պա­րար­ուես­տի պա­հանջք­նե­րուն եւ բե­մը պա­հած է իր դե­րին մէջ: Ներ­կա­յաց­ուած պա­րե­րու բծախն­դիր ընտ­րու­թիւնն ու լուրջ պատ­րաս­տու­թիւնը նշան է հա­ւա­տար­մու­թեան պա­րար­ուես­տի հան­դէպ ինչ­պէս վե­րեւ անդ­րա­դար­ձայ, անց­նող քա­նի մը տարիներուն սա­տար հան­դի­սա­ցաւ “Արաքս“ պա­րա­խում­բի յա­ռաջ­դի­մու­թեան: Այս­պի­սով “Արաքս“ պա­րա­խում­բը իր ին­նամ­եայ գոր­ծու­նէ­ու­թեան ըն­թաց­քին ար­ձա­նագ­րեց հե­տեւ­եալ նուա­ճում­նե­րը.-

Ա.- Հա­մազ­գա­յի­նը “Արաքս“ պա­րա­խում­բի ստեղ­ծու­մով ի մի բե­րաւ շրջա­նիս հա­սա­րա­կա­կից պար­ման-պար­մա­նու­հի­ներ, անոնց սոր­վե­ցուց ազ­գա­յին հպար­տու­թիւն, մշա­կոյթ, գա­ւա­ռա­յին տոհ­միկ եւ ազ­գա­յին պա­րեր:

Բ.- Ժո­ղո­վուր­դին եւ ծնող­նե­րու լայն խա­ւե­րու մօտ կրցաւ արթնց­նել, տոհմ­նա­յին եւ գա­ւա­ռա­յին, հայ պա­րի հան­դէպ հե­տաքրք­րու­թիւն ու սէր որ աս­տի­ճա­նա­բար ներ­կա­յիս դար­ձած է պա­հանջ: Ատոր ապա­ցոյց են “Հրաշք“ եւ “Յոյս“ խում­բե­րու կազ­մու­թիւնը, որոնց թիւը ներ­կա­յիս 60 հո­գի կը հաշ­ուէ եւ կա­րե­ւո­րա­գոյն կէտ է պա­րա­խում­բին տա­րե­կան ելոյթ­նե­րուն ոչ ոք կը զրկուի, որով­հե­տեւ մուտ­քի գի­նե­րը մատ­չե­լի` բո­լո­րին հա­մար, ապա­ցոյց ներ­կայ գտնուող հա­սա­րա­կու­թեան թիւը, որ եղած է 650-750 հո­գի: Ասի­կա ան­նա­խըն­թաց երե­ւոյթ մըն է գա­ղու­թիս մէջ վճա­րո­վի ձեռ­նար­կի մը հա­մար:

Գ.- Հա­մազ­գա­յին “Արաքս“ պա­րա­խում­բը “հայ­կա­կան տօ­նա­վա­ճառ­նե­րուն“ օտար­նե­րուն ծա­նօ­թա­ցուց հայ պա­րար­ուես­տը: Իւ­րա­քան­չիւր տա­րի ներ­կայ գտնուող մեծ թիւով օտար­նե­րը հի­աց­մուն­քով ու գո­վեստ­նե­րով ար­տա­յայտ­ուած են:

image[53]  Հան­դի­սու­թիւնը աւարտ­ե­ցաւ “ֆե­տա­յի­ներ“ պա­րա­յին ելոյ­թով` ուր պա­րող­նե­րու լման կազ­մը իւ­րա­քան­չիւ­րի ձեռ­քին եռա­գոյն դրօ­շակ մե­ծով ու պզտի­կով այն­քան հպար­տու­թեամբ կար­ծէք իս­կա­կան ֆե­տա­յի­ներ ըլ­լա­յին, խրոխտ շար­ժու-ձե­ւե­րով եւ վճռա­կա­մու­թեամբ ժո­ղո­վուր­դի ապ­րում­նե­րը հաս­ցու­ցին գա­գաթ­նա­կէ­տին:

Ժո­ղովր­դա­յին խե­լա­յեղ խան­դա­վա­ռու­թեան, ծա­փող­ջոյն­նե­րու եւ գո­չում­նե­րու մէջ բեմ հրա­ւիր­ուե­ցան չորս պա­րու­սոյց­նե­րը եւ օր­ուան հան­դի­սա­վա­րը:

Շնոր­հա­ւո­րա­կան եւ շնոր­հա­կա­լա­կան խօս­քե­րէ ետք ատե­նա­պե­տու­հի ընկհ. Հեր­մի­նէ Մա­նուկ­եան բարձր գնա­հա­տե­լով իրենց ամ­բող­ջա­կան նուի­րու­մը, աղջ­նակ մը ծաղ­կե­փուն­ջեր նուի­րեց իւ­րա­քան­չիւ­րին, իսկ ատե­նա­պե­տու­հին զի­րենք պար­գե­ւատ­րեց Հա­մազ­գա­յին մաս­նա­ճիւ­ղի ան­դամ­նե­րու կող­մէ “բա­ցիկ“նե­րով:

Happy
Happy
0 %
Sad
Sad
0 %
Excited
Excited
0 %
Sleepy
Sleepy
0 %
Angry
Angry
0 %
Surprise
Surprise
0 %

Average Rating

5 Star
0%
4 Star
0%
3 Star
0%
2 Star
0%
1 Star
0%

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

Social profiles