Նիւ Եոր­ք.- ԿԱ­ՐԻ­ՆԷ ՊՕ­ՂՈՍ­ԵԱ­ՆԻ ԴԱՇ­ՆԱ­ԿԻ ՄԵ­ՆԱ­ՀԱ­ՄԵՐ­ԳԸ

0 0
Read Time:3 Minute, 30 Second

 

p7 nyc 

Կա­րի­նէն ընդ­ա­մէ­նը 14 տա­րե­կան էր երբ  ներ­կա­յա­ցաւ առա­ջին ան­գամ նուա­գա­խում­բով հան­րու­թեան նուա­գե­լով Պեթ­հո­վե­նի Դաշ­նա­կի թիւ 1 գոն­չեր­թոն Նիւ Եոր­քի Գար­նը­կի հա­մեր­գաս­րա­հին մէջ:  Աւե­լի ուշ, 23 տա­րե­կա­նին ու­նե­ցաւ իր առան­ձին մե­նա­հա­մեր­գը, մտնե­լով ինք­նավ­սահ, բայց խստա­պա­հանջ կեր­պով այս մեծ ոս­տա­նի երաժշ­տա­կան աշ­խար­հէն ներս:

Իր վրայ դար­ձուց երաժշ­տա­սէր հան­րու­թեան հա­մակ­րան­քը եւ անոր մի­ջո­ցաւ ալ` երաժշ­տա­կան զա­նա­զան կազ­մա­կեր­պու­թիւնե­րու ու­շադ­րու­թիւնը, որուն որ­պէս հե­տե­ւանք ալ ետեւ-ետե­ւի չու­շա­ցան պար­գե­ւատ­րում­ներ, մրցա­նակ­ներ:  Իր առ­ջեւ բաց­ուե­ցան այլ հա­մեր­գաս­րահ­ներ. Մըր­քըն, Սթայն­ուէյ, Եր­րոր­դու­թեան տա­ճար, Պե­վըր­լի Հիլլզ …:  Ու ամէն ան­գամ նոր ու ճոխ յայ­տա­գի­րով մը, ընդգր­կե­լով դա­սա­կան­նե­րուն լա­ւա­գոյն ստեղ­ծա­գոր­ծու­թիւն­նե­րը:  Անոնց հետ մէկ­տեղ չմոռ­ցաւ հայ հե­ղի­նակ­նե­րու գոր­ծե­րը- այս­պէս` Կո­մի­տա­սէն մին­չեւ Խա­չա­տուր­եան:

Որ­պէս սո­լո­յիսթ նուա­գեց զա­նա­զան նուա­գա­խում­բե­րու մէջ. Նիւ Եորք ֆիլ­հար­մոնիք, Փարք Էվը­նիւ սե­նե­կա­յին, Միւ­զի­քա Պել­լա սիմ­ֆը­նի, Քո­քո­լա Ան­սամ­պլի եւ այլ նուա­գա­խում­բե­րու մէջ:

Կա­րի­նէն Երե­ւան ծնած է ու աւար­տած է Ռո­մա­նոս Մե­լիք­եա­նի երաժշ­տա­կան դպրոցն ու Երե­ւա­նի Կո­մի­տա­սի ան­ուան պե­տա­կան երաժշ­տա­նո­ցը, ու­սու­ցիչ ու­նե­նա­լով` Իրի­նա Ղա­զար­եա­նը եւ Սվեթ­լա­նա Տատ­եա­նը:  1998ին կը տե­ղա­փոխ­ուի Մի­աց­եալ Նա­հանգ­ներ, ուր պատ­ուոյ յի­շա­տա­կու­թեամբ կը ստա­նայ իր պսա­կա­ւո­րի վկա­յա­կա­նը Նորթ­րիտ­ճի Գա­լի­ֆորն­իոյ հա­մայն­քա­յին հա­մալ­սա­րա­նէն, ուր Փրոֆ. Ֆրանս­ուազ Ռեկ­նա­թի եւ Դոկտ. Ար­քա­տի Արո­նո­վի նման ու­սու­ցիչ­նե­րու խնամ­քին ներ­քեւ աւելի­ով ան կը մաս­նա­գի­տա­նայ: 

Կա­րի­նէն այժմ կը դա­սա­ւան­դէ Մեն­հե­թըն երաժշ­տա­կան դպրո­ցը եւ առ այժմ հաս­տատ­ուած է Նիւ Եորք:

Հա­ճոյք էր Փետր­ուար 3-ին, ներ­կայ գտնուիլ իր դաշ­նա­կի մե­նա­հա­մեր­գին, որ տե­ղի ու­նե­ցաւ Թի­նե­քի  (Նիւ Ճըր­զի) Փա­ֆըն փոքր հա­մեր­գաս­րա­հին մէջ, ուր բա­ցի հա­յե­րէ ներ­կայ էին շատ աւե­լի մեծ թիւով ամե­րի­կա­ցի­ներ:

Յայ­տա­գի­րը ճոխ էր եւ ամ­բող­ջու­թեամբ Ֆրանս Լիս­թի գոր­ծե­րուն նուիր­ուած էր:  Առա­ջին մա­սով նուա­գեց Պախ-Լիսթ Օր­կա­նի Փրե­լիւ­տը

Էյ Մի­նոր, այ­նո­հե­տեւ` Three Petrarch Sonnets, from Annees de Perelinage եւ ապա` երեք էթիւտ­նե­րը, որոնց­մէ մէ­կը Փա­կա­նինիի:

Փոքր դա­դար մը ապա Դաշ­նա­կի սո­նա­թան S.178 (1854), որով  ան­շուշտ եզ­րա­փա­կեց ելոյ­թը:

Ներ­կա­նե­րուն խնդրան­քին ընդ առաջ նո­աւ­գեց Կո­մի­տա­սէն ըսե­լով. “հան­դի­սա­սար­հին իմ հայ ազ­գա­կից­նե­րուս հա­մար“:

Եր­կու տա­րի առաջ, զինք առա­ջին ան­գամ ըլ­լա­լով վա­յե­լե­լու առի­թը ու­նե­ցած էի, երբ Հ.Բ.Ը.­Մ.ի տա­րե­կան երի­տա­սարդ տա­ղանդ­նե­րու հա­մեր­գին մաս­նակ­ցած էր: Ար­դէն Կա­րի­նէն այն դաշնակա­հա­րու­հին է, որ շա՜տ իր մա­սին խօ­սիլ պի­տի տայ:

 

 

 

 

Happy
Happy
0 %
Sad
Sad
0 %
Excited
Excited
0 %
Sleepy
Sleepy
0 %
Angry
Angry
0 %
Surprise
Surprise
0 %

Average Rating

5 Star
0%
4 Star
0%
3 Star
0%
2 Star
0%
1 Star
0%

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

Social profiles