Read Time:27 Second
Աւիկ Տէրենց
Պոսթըն
Այս յաւերժական
Թուացող թմբից,
Ե՞րբ պիտի քնած
Խիղճը արթնանայ,
Կ՛ըմբռնենք արդեօ՞ք
Խորհուրդը կեանքի,
Երբեւէ մարդը
Կը մարդանանա՞յ:
Մոլորակն այսօր
Չարի սադրանքով,
Անսիրտ, անողորմ
Մի գունդ է դարձել,
Նրա հոգսերը
Մորմքում են ինձ,
Չեմ կարողանում
Անտարբեր ապրել:
Գիտեմ, որ ուղիս
Մութ է ու խրթին,
Բայց ես պիտ ձգտեմ
Իմ նպատակաին
Միայն աջակից
Կողքիս ունենամ,
Անդուլ պայքարում
Մենակ չմնամ:
Ես հաւատում եմ
Վաղուան, գալիքին,
Դու էլ հաւատայ
Մեր ազնիւ դատին,
Արդարութեան զանգն
Առայժմ լռում,
Բայց կը ղօղանջի՛
Յաղթահանդէսում: