0
0
Հայաստանի Հանրապետութեան վերանկախացման 22-ամեակին առիթով, նախագահ Սերժ Սարգսեան, Ամենայն Հայոց Գարեգին Բ. կաթողիկոս եւ Արցախի Հանրապետութեան նախագահ Բակօ Սահակեան մասնակցեցան ձեռնարկներու: Կատարուեցաւ այցելութիւն` Եռաբլուրի զինուորական պանթէոն, ուր կատարուեցաւ յարգանքի մատոյց` հայրենիքի անկախութեան համար զոհաբերուած հայորդիներու յիշատակին:
Միւս կողմէ, Հայրենիք-Սփիւռք կապերու ամրապնդման, ինչպէս նաեւ հայապահպանման գործին մէջ ներդրած աւանդին համար սփիւռքահայ խումբ մը գործիչներ պարգեւատրուեցան:
Հայրենիքին մատուցած ծառայութիւններու համար, առաջին աստիճանի մետալով պարգեւատրուեցաւ “Արմինիըն թրի փրոճեքթ“ կազմակերպութեան նախագահ Քերոլայն Մուկար: Հայրենիքին մատուցած ծառայութիւններու համար, երկրորդ աստիճանի մետալով` ամերիկահայ բարերար Գէորգ Բաղումեան, Մխիթար Գոշի Աննա Աստուածատրեան – Թըրքոթ, Հայ Դատի բնագաւառէն ներս հետեւողական աշխատանք տարած` Անի Հարոյեան (Ռոտ Այլընտէն, նախապէս բազմիցս Հ.Յ.Դ. Արեւելեան շրջանի Կեդրոնական Կոմիտէի անդամ), իսկ Անանիա Շիրակացիի մետալ` “Մարիոթ Արմենիա“ պանդոկի համասեփականատէր Նշան Աթենիզեան:
Նախագահ Սարգսեան, անկախութեան առթիւ, իր շնորհաւորական ուղերձին մէջ ըսաւ.-
“… Արդէն քսաներկու տարի մենք շարժւում ենք մի նոր ճանապարհով, որը յաճախ նեղ է ու քարքարոտ մեր լեռնային կածանների պէս: Մենք քայլում ենք զգոյշ ու շրջահայեաց, որովհետեւ մեծ պատասխանատուութիւն ունենք մեր ուսերին: Սա Երուանդունիների ու Արտաշէսեանների Հայաստանն է, սա Արշակունիների եւ Բագրատունիների Հայաստանն է, սա նախորդ դարասկզբի Հայաստանի Հանրապետութիւնն է, որ արդէն մտել է Քրիստոսից յետոյ երրորդ հազարամեակ:
Վերելքներով ու վայրէջքներով լի է մեր ուղին, բայց դա մե՛ր ուղին է: Աջից ու, ձախից պաշարուած ենք. երբեմն‘ խրոխտ, երբեմն` նեղսրտած, բայց հաստատ դէպի լոյսն ենք գնում: Եւ յետ ենք բերելու բոլոր նրանց, ում չկարողացանք այս ընթացքում պահել մեր կողքին: Վերականգնելու ենք բոլոր կորուստներն ու անցեալում ենք թողնելու բոլոր զրկանքները: Յետ ենք նայելու եւ հպարտօրէն արձանագրելու ենք, որ միասին նրբօրէն անցանք միակ հնարաւոր նեղ կածանով: Անկասկած:
Անկախութիւնը միաժամանակ նպատակ է եւ կենսակերպ: Այն պիտի նուաճել ամէն օր` իւրաքանչիւր րոպէ ապրելով, որոշումներ ընդունելով ու կատարելով դրանք որպէս անկախ Հայաստանի ազատ քաղաքացի: Մենք ապրում ենք ազատ երկրում, եւ ամէն ինչ կարող ենք քննարկման առարկայ դարձնել: Մի բան, սակայն, կայ եւ անփոփոխ է ցանկացած իրավիճակում. դա Հայաստանի Հանրապետութեան ինքնիշխանութիւնն է: Իրականացուած երազ եւ պարտաւորութիւն, որ միշտ մեզ հետ է: Տօն, որ ժառանգել ենք մեր հերոսների արեան գնով, եւ պարտաւորութիւն, որ պիտի փոխանցենք մեր թոռներին:
Մաղթում եմ, որ մեր ուժերը ճիշդ բաշխենք մեր ճանապարհի տարբեր ոլորաններում եւ յաջողութեամբ պսակենք մեր իղձերն ու ծրագրերը: Դրանց բոլորի հանրագումարն է հէնց, որ կոչւում է Հայաստանի Հանրապետութիւն:
Կեցցէ՛ Հայաստանի Հանրապետութիւնը:
Փա՛ռք հայ ժողովրդին“:
