0
0
Զ․Թ․
Հոկտեմբեր 9, 2020
Պոսթըն
Նախ եւ առաջ, կարելի չէ զանազանութիւն դնել երիտասարդ հերոսներու սխրանքներուն միջեւ, զանոնք բաժնել դասակարգերու, երբ կը խօսինք Սեպտեմբեր 27-էն ի վեր շարունակուող արցախեան մարտերուն մասին:
Սակայն կան իւրայատուկ պարագաներ։ Լուսանկարիչ Սիփան Գիւլիւմեանի ոսպնեակով «քաղուած» այս լուսանկարը եղաւ խորհրդանիշը այս պատերազմին։ Բազմաթիւ թերթեր, կայքէջներ եւ անձնական դիմատետրային էջեր, այս 19 գարուններ բոլորած՝ թնդանօթաձիգ Ալպերթ Յովհաննիսեանին լուսանկարը տեղադրեցին։
Ալպե՜րթը․․․ Եարի փոխան զէնք չէ՛, այլ թնդանօ՛թ գրկած էր։ Այդպէ՛ս էր իր աշխարհը՝ Սեպտեմբեր 27-էն ի վեր։
Ակներեւ է «փոքրիկն» Ալպերթին վիթխարի «մեծութիւնը», վրէժխնդիր կամքը, ժպտուն զայրոյթը, յաղթանակ կերտելու բերկրանքն ու անբեկանելի իղձը։
Այս «աստուածաշնչական» նկարը առնուած էր պատերազմի առաջին օրերուն. այլ հերոսներու կողքին, քանի մը օրէ ի վեր ո՛չ մէկ տեղեկութիւն կար Ալպերթէն։ Երէկ՝ Հոկտեմբեր 8-ին, ի յայտ եկաւ, թէ Ալպերթն ալ միացած էր յաւէրժի ճամբորդ դարձած հերոսներու փաղանգին։
Քանի մը մանրամասնութիւններ՝ այս հերոսին մասին։ Կ՛ուսանէր քաղաքական գիտութիւն, որոշած էր իր ապագան կերտել դիւանագիտական բնագաւառին մէջ։ Սեպտեմբեր 15-ին, Ալպերթ տօնած էր իր 19-րդ տարեդարձը եւ նախքան բանակ երթալը, իր մտերիմ ընկերներուն պատուիրած էր․- «Մինչեւ իմ գալը՝ ոչ մի հարսանիք չանէք, բոլորիդ հարսանիքներին ներկայ եմ լինելու»։ Խոստումներն ու ճակատագիրը շրջանցուեցան եւ արար աշխարհ կսկիծով, սակայն նաեւ «վրիժակամ հրճուանքով» ներկայ եղաւ Ալպերթի «լեռներու հարսանիք»-ին։
Արցախի նախագահ Արայիկ Յարութիւնեան՝ Ալպերթը յետ մահու պարգեւատրեց «Արիութեան համար» մետալով: Իսկ այդ աննման հերոսին հայրը ըսաւ․- «Իմ որդին՝ Ալպերթ Յովհաննիսեանը, ում լուսանկարն այս օրերին լայն տարածում գտաւ ողջ աշխարհում եւ հարազատ դարձաւ շատերիդ համար, անմահացաւ: Անչափելի ու անյատակ է իմ ու իմ ընտանիքի ցաւը:
«Օրեր շարունակ նրանից որեւէ տեղեկութիւն չունէինք, բայց շատերդ մեր ընտանիքի հետ էիք՝ ձեր ներկայութեամբ, խօսքով, աղօթքներով, բայց… այլ բան էր կանխորոշուած:
«Կոկորդս խեղդող արցունքների միջից ուզում եմ խնդրել, որ բոլորիդ յիշողութիւններում Ալպերթը մնայ յաւէրժ երիտասարդ, անսահման լաւատես, չափազանց հայրենասէր, ով մեծ երազանքներ ու շատ անելիքներ ունէր եւ ում մեծագոյն սէրը Հայրենիքն էր:
«Վիշտս ծանր է ու մեծ, բայց հպարտութիւնս աւելի մեծ է, որ հայրենասէր հայի, մերօրեայ իրական Հերոսի հայրն եմ: Գիտակցում եմ՝ իմ Ալպերթը միայն իմ Հերոսը չի, նա բոլորիս Հերոսն է, նաեւ ներկայ ու ապագայ սերունդների Հերոս հայի օրինակ, ով իր հերոս նախնիների ճամբան բռնեց և անմահացաւ…Փա՛ռք մեր հերոսներին»:
Ալպէրթին հայրը միայնակ չէ: Արցախեան Պայքարի առաջին օրերէն ի վեր, բազում հայրեր ու մայրեր, քոյրեր եւ եղբայրներ, զէնքի ընկերներ խօսած են նո՛յն հպարտանքով, արձագանգելով մեր դարաւոր ճակատումներու հերոսներու հարազատներուն…
