0
0
Read Time:28 Second
ՅԱԿՈԲ ՆԱԼՊԱՆՏ ՏԼՏԼԵԱՆ
Հալէպ,
Յունիս 1999
Հռոմի սենատէն մինչև այսօր ոչ մէկ բան փոխուած է և կ’երևի պիտի չփոխուի:
Հայհոյանքը կը ձևափոխուի լոզունքի, աղօթքի: Աղօթքը յաճախ անէծքի պէս կը հնչէ:
Խորհրդարաններու մէջ նոյն անձեռնմխելիութեան և ժամանակաւոր նոյն շահերու՝ զօրաւոր բռունցքի ներքոյ հաւաքուած են:
Գարշելի ճշմարտութիւնը և չայլափոխուածը պաշտպանուած են դարերու խորքէն մեզի հասած անթափանցելի և հզօր պատերով:
Շինծու ընտրապայքարներէն վերջ, քաղաքներու պատերուն վրայ միայն դեղնած և մաշած քանի մը լուսանկարներ մնացին:
Ժողովրդավարութիւնը յատուկ է միայն պոռնիկներուն և հրեշտակներուն, մնացածը կ’ապրի առանց ժամանակի ճշմարտութիւնը ընկալելու: Երբեմն կը զբաղի ընտրելով…
Happy
0 %
Sad
0 %
Excited
0 %
Sleepy
0 %
Angry
0 %
Surprise
0 %