0
0
Հոկտեմբեր 5, 2011-ին, Պոսթընի Քէյմպրիճ թաղամասի հռչակաւոր “Ռեկաթապար“ (“Չարլզ“ պանդոկ) սրահին մէջ, ելոյթ պիտի ունենայ հայրենի դաշնակահար Տիգրան Համասեան: Ան պիտի ներկայացնէ իր վերջին խտասալիկը` “Fable“ (“Առակ“), որուն մէջ կը ներկայացնէ հայկական երանգներ յատկապէս ներշնչուած Կոմիտասէն:
Համասեան ծնած է Գիւմրի…երկրաշարժէն տարի մը առաջ` 1987-ին: Հազիւ երկու տարեկան, ան յատուկ սէր ունեցած է երաժշտութեան հանդէպ: Կլասնոսթի եւ Փերեսթրոյքայի օրերուն, ան կ՛ունկնդրէր “Պիթըլզ“, “Քուին“, “Տիփ Փըրփըլ“ եւ դաշնակին կողքին նստած, կը փորձէր անսխալ ընկերակցէր այդ գործերուն:
Հինգ տարի առաջ 2006 թուականին որ Համասեան առաջին հանդիսացած էր հռչակաւոր “Թէոլոնիուս Մոնք“ի (Ուաշինկթըն) դաշնակի մրցանքին: Միեւնոյն տարին, ան նաեւ երկրորդ հանդիսացած էր “Մարսիալ Սօլալ“ մրցանքին:
Նախքան այս յաջողութիւնները, ան տարի մը առաջ, Մոսկուայի եւ Մոնաքոյի մէջ մասնակցած էր մրցանքներու եւ յաջորդաբար երրորդ եւ առաջին հանդիսացած էր: Այս մէկը առաջին քայլը եղած էր, որ ան պատրաստէ իր առաջին խտասալիկը` տուտուկահար Ռուբէն Յարութիւնեանի, բամբ ջութակահար Ֆրանսուա Մութէնի, թմբկահար Արի Հէօնիկի եւ վերոյիշեալ փողահար Պէն Ուէնտըլի հետ: Երկրորդ խտասալիկը` “New Era“, հայկական երանգներ կը բուրէ, որքան նռան գոյնով պատուած վերջին խտասալիկը:
Նախքան Միացեալ Նահանգներու մէջ կատարելիք իր կարգ մը ելոյթները, ան պիտի նուագէ յառաջիկայ օրերուն Երեւանի եւ Ստեփանակերտի մէջ:
