
Տօնական օրերու պատմական բնոյթ ունեցող գրութիւն-նամակ մը: Արդարեւ »Հայրենիք«ի անգլերէն բաժնի (“Արմինիըն Ուիքլի“) նախկին խմբագիր` Վահէ Հապէշեան, որ վերջերս Արեւմտահայաստան այցելած էր, կը տեղեկացնէ, թէ 2005-ին Այնթապի մէջ Մուրաթ անունով գործաւոր մը հին տան մը փայտէ մէկ բաժինէն հին բացիկ մը գտած է:
Բացիկին վարի ձախ կողմը անգլերէնով “Մ.Հ.Հալլաճեան“ ստորագրութիւնը տպուած է, իսկ աջ կողմը տեղանուն մը` “Այնթապ Փոքր Ասիա“: Իսկ ետեւը Մուրաթին անծանօթ եղող լեզուով ձեռագիր գրութիւն մը կայ, միայն թուականի մը` 1910 մէկ մասը անոր հասկնալի է: Առջեւի կողմը սեւ երկար հագուստ հագած, աջ ձեռքին ատրճանակ մը եւ ձախ ձեռքին հրացան մը կրող կնկայ մը լուսանկարն է: Անոր կուրծքին խաչկապ կապուած, ինչպէս նաեւ մէջքին կապուած փամփշտակալներ կան: Փամփուշտներուն եւ կաշիներու մէջ հազիւ նշմարելի է անոր ձախ կուրծքին վրան գտնուող լանջասեղ մը կամ մետալ մը:
Մուրաթ հին տուներու վերանորոգմամբ զբաղած իր շրջանին Այնթապի Քայաճիք շրջանին մէջ գտնուող հին տան մը փայտէ բաժինները նորորգած ատեն գտած է բացիկը: Հետագային Այնթապ այցելող հայեր թարգմանած են բացիկին վրայ գրուած գրութիւնը.“Հանգուցեալ հերոս Գէորգ Չաւուշի տիկին այրի Հեղինէ: Մեր յիշատակի նուէրը աստ(՞), տիար Յովհաննէս եւ տիկին Փիրանեան, Յուլիս 21, 1910 Հ.Յ.Դ., Այնթապ“:
Լուսանկարը յաւելեալ հետաքրքրութիւն ստեղծած է Մուրաթի մօտ, որ սկսած է կատարել յաւելեալ հետազօտութիւն: Մուրաթի փոխարէն, ան իր անունը Մուրատ կը գրէ: Նաեւ, ան սորված է հայերէն եւ ներկայիս կ’աշխատի Ա.Կեսարի, 1945-ին Պոսթընի “Հայրենիք“-ի տպարանէն լոյս տեսած “Այնթապի գոյամարտը“ գիրքին թրքերէն թարգմանութեան վրայ: