ԱՒՍՏԻԱ.- “ՄՈՒ­ՍԱ ԼԵ­ՐԱՆ ՔԱ­ՌԱ­ՍՈՒՆ ՕՐԵՐ“ ՎԷ­ՊԻ 80ԱՄ­ԵԱ­ԿԻՆ ՆՈՒԻՐ­ՈՒԱԾ ՅԻ­ՇԱ­ՏԱ­ԿԻ ՁԵՌ­ՆԱՐԿ

0 0
Read Time:11 Minute, 38 Second

 

p1 main  Die 40 Tage des Musa Dagh Handschrift

Ազ­գե­րու լի­կա­յին ղրկուե­ցան քա­ռա­սուն արկղ տե­ղա­գիր

հայ­կա­կան հա­լա­ծանք­նե­րու մա­սին, որոնք սա­կայն այս գիր­քին կա­տա­րած դե­րին մէկ հա­զա­րե­րոր­դին չափ օգուտ չու­նե­ցան

Մար­դոց զգա­ցու­մը սխալ ճամ­բու մէջ էր

Ան պի­տի ուղղ­ուէր, եւ Ֆրանց Վեր­ֆէ­լի գիր­քը կա­տա­րեց այդ ուղ­ղու­մը“:

 

                                                                                                                                                                                                                              Պատ­մա­բան ՀԵՆ­ՐԻՔ ՎԱՆ ԼՈՒՆ

 

Հ. ՊԵՏ­ՐՈՍ­ԵԱՆ

Գեր­ման­իա,

Դեկ­տեմ­բեր 2013

 

Այս տա­րի Հա­յաս­տա­նի եւ Սփիւռ­քի մէջ նշուե­ցան հայ ժո­ղո­վուր­դի բա­րե­կամ, աւստր­ի­ա­ցի, ծնած Փրա­կա, տա­ղան­դա­ւոր վի­պա­սան Ֆրանց Վիք­թոր Վեր­ֆէ­լի` Մու­սա Լե­րան Քա­ռա­սուն Օրեր վէ­պի առա­ջին հրա­տա­րա­կու­թեան 80ամ­եա­կին նուիր­ուած ցու­ցադ­րու­թիւն­ներ եւ  բա­նա­խօ­սու­թիւն­ներ:

Նո­յեմ­բեր 1933-ին, լոյս տե­սաւ Ֆրանց Վեր­ֆէ­լի Մու­սա Լե­րան Քա­ռա­սուն Օրեր գիր­քը` նուիր­ուած մեր ժա­մա­նա­կա­կից պատ­մու­թեան ամե­նէն փա­ռա­պա­նած մէկ դիւ­ցազ­նա­մար­տին:

Եւ­րո­պա­ցի պատ­մա­գէտ­նե­րու եւ գրա­գէտ­նե­րու հա­մար մշ­տա­կան սո­վո­րու­թիւն էր Հա­յու­թեա­նը ներ­կա­յաց­նել իբ­րեւ ժո­ղո­վուրդ մը, որ իր պատ­մու­թեան մէջ սահ­ման­ուած է ջար­դե­լու, նա­հա­տակ­ուե­լու յա­նուն իր քրիս­տո­նէ­ա­կան հա­ւատ­քին եւ իբ­րեւ այդ­պի­սին ար­ժա­նի` կա­րեկ­ցու­թեան ու ողոր­մու­թեան:

Մու­սա Լե­րան Քա­ռա­սուն Օրեր վէ­պին հե­ղի­նա­կը ծա­նօ­թաց­րեց Հա­յու­թեան պատ­մու­թիւնը քա­ղա­քա­կիրթ աշ­խար­հի մարդ­կու­թեան եւ ան­մա­հաց­րեց Մեծ Եղեռ­նի օրե­րուն Մու­սա Լե­րան հայ ժո­ղո­վուր­դի ցու­ցա­բե­րած հե­րո­սա­կան ընդվ­զումն ու փա­ռա­պա­նած յաղ­թա­նա­կը:p7 Hamo Petrosian Wien 2013

Այս գիր­քը քա­րոզ­չա­կան լա­ւա­գոյն ծա­ռա­յու­թիւնը կը մա­տու­ցա­նէ եր­կար տա­րի­նե­րէ ի վեր: Հա­յու­թիւնը ճանչց­նե­լու հա­մար քա­ղա­քա­կիրթ աշ­խար­հին` իր իս­կա­կան, հա­րա­զատ դի­մա­գի­ծով, իբ­րեւ հայ­րե­նա­սէր, առ­նա­կան, քա­ջա­րի ազգ մը, որ գի­տէ ծա­յա­նալ զին­քը կեղ­եքող բռնա­կալ Պե­տու­թեան դէմ եւ զէն­քով պաշտ­պա­նել իր հայ­րե­նի հողն ու ըն­տա­նե­կան պատիւը:

Օգոս­տոս 26, 1945-ին Ֆրանց Վեր­ֆէլ յան­կար­ծա­մահ կ՛ըլ­լայ իր գրա­սե­ղա­նի վրայ, Գա­լի­ֆորն­իոյ Պէ­վըր­լի Հիլ­զի իր բնա­կա­րա­նին մէջ:

Հայ ժո­ղո­վուր­դի մեծ բա­րե­կամ վե­րա­պատ­ուե­լի դոկտ. Եո­հան­նէս Լեփ­սիու­սը եղաւ հայ ժո­ղո­վուր­դի փաս­տա­բա­նը, իսկ ազ­նիւ եւ հա­յա­սէր Ֆրանց Վեր­ֆէ­լը եկաւ եւ ան­մա­հա­ցուց Եո­հան­նէս Լեփ­սիու­սը եւ Հա­յոց Ցե­ղաս­պա­նու­թիւնը:

Մարտ 10-12, 2013ին, Գեր­ման­իոյ Փոթս­տամ քա­ղա­քին մէջ “Եո­հան­նէս Լեփ­սիու­սի Տուն“ միու­թիւնը կազ­մա­կեր­պած էր մի­ջազ­գա­յին գի­տա­ժո­ղով մը նուիր­ուած վի­պա­սան Ֆրանց Վեր­ֆէ­լի յի­շա­տա­կին, հա­մա­գոր­ծակ­ցու­թեամբ Փոթս­տա­մի Մով­սէս Մեն­դէլ­սո­նի հիմ­նար­կին հետ: Ցե­ղաս­պա­նու­թիւն եւ Գրա­կա­նու­թիւն, Ֆրանց Վեր­ֆէ­լը հայ­կա­կան, հրէա­կան, թրքա­կան եւ գեր­մա­նա­կան հե­ռան­կա­րին մէջ խո­րագ­րով:

Ապ­րիլ 1913ին, Հ.Հ. Հա­յոց Ցե­ղաս­պա­նու­թեան թան­գա­րան-հիմ­նար­կը եւ Հ.Հ. Ազ­գա­յին գրա­դա­րա­նը կազ­մա­կեր­պած էին ցու­ցա­հան­դէս` նուիր­ուած Ֆրանց Վեր­ֆէ­լի Մու­սա Լե­րան Քա­ռա­սուն Օրեր վէ­պին առա­ջին հրա­տա­րա­կու­թեան 80-ամ­եա­կին:

Ազ­գա­յին գրա­դա­րա­նին մէջ տե­ղի ու­նե­ցած ցու­ցա­հան­դէ­սին, նե­րառ­ուած էին զա­նա­զան տա­րի­նե­րուն եւ զա­նա­զան լե­զու­նե­րով լոյս տե­սած հրա­տա­րա­կու­թիւն­նե­րը:

Հա­յաս­տա­նի Ցե­ղաս­պա­նու­թեան թան­գա­րա­նի հիմ­նար­կը այս առի­թով “Երախ­տա­գի­տու­թիւն“ շար­քով թո­ղար­կած է Ֆրանց Վեր­ֆէ­լի ոս­կե­զոծ­ուած յու­շա­մե­տալ…

Նո­յեմ­բեր 26, 2013 Աւստր­իոյ ORF Ռատիօ-հե­ռուս­տա­տե­սու­թեան մշա­կու­թա­յին դահ­լի­ճին մէջ տե­ղի ու­նե­ցաւ Ֆրանց Վեր­ֆէ­լի Մու­սա Լե­րան Քա­ռա­սուն Օրեր վէ­պի առա­ջին հրա­տա­րակ­ման 80-ամ­եա­կին նուիր­ուած հան­դի­սա­ւոր մի­ջո­ցա­ռու­մը:

Կազ­մա­կեր­պիչ­ներն էին Աւստր­իոյ մէջ Հա­յաս­տա­նի Հան­րա­պե­տու­թեան դես­պա­նու­թիւնը, Երե­ւա­նի Ցե­ղաս­պա­նու­թեան թան­գա­րան-հիմ­նար­կը եւ Աւստր­իոյ Հայ Առա­քե­լա­կան եկե­ղե­ցա­կան հա­մայն­քը:p7 Dr. Arman Kirakosyan Ambassador of Armenia in Vienna

Կազ­մա­կերպ­մա­նը իրենց օժան­դա­կու­թիւնը բե­րած էին նա­եւ Աւստր­իոյ  Ռատ­իօ-հե­ռուս­տա­տե­սու­թեան ORF Ռատ­իօ-մշա­կու­թա­յին տու­նը, Աւստր­իոյ Ազ­գա­յին գրա­դա­րա­նը, Աւստր­իոյ Գրա­կա­նու­թեան կազ­մա­կեր­պու­թիւնը եւ “Ֆրանց Վեր­ֆէլ“ի յանձ­նա­խում­բը:

Օրուան ծրա­գի­րը “40 օր 100 տա­րի, Ֆրանց Վեր­ֆէլ գրա­կա­նու­թիւնը որ­պէս պատ­մու­թեան հա­յե­լի վեր­նագ­րով եւ նուիր­ուած էր վէ­պի տպագ­րու­թեան 80-ամ­եա­կին:

Բաց­ման խօս­քով հան­դէս եկաւ Հ.Հ. ար­տա­կարգ եւ լի­ա­զօր դես­պան պատ­մա­բան դոկտ. Ար­ման Կի­րա­կոս­եան: Յար­գե­լի դես­պա­նը ծան­րա­ցաւ Ֆրանց Վեր­ֆէլ վէ­պի պատ­մա­կան եւ գեր­ղար­ուես­տա­կան նշա­նա­կու­թիւնը հայ ժո­ղո­վուր­դի հե­րո­սա­կան պայ­քա­րի յա­ւեր­ժաց­ման…:

Երկ­րորդ բա­նա­խօսն էր` Աւստ­իոյ կրթու­թեան, ար­ուես­տի եւ մշա­կոյ­թի նա­խա­րա­րու­թեան մշա­կու­թա­յին բաժ­նի ղե­կա­վար Օլի­վէր Հէն­հա­փըլ ող­ջու­նեց ներ­կա­նե­րը:

Ող­ջոյ­նի խօս­քե­րով ելոյթ ու­նե­ցան Հայ­րա­պե­տա­կան պատ­ուի­րակ Տի­րան վրդ. Պետ­րոս­եա­նը եւ Վի­են­նա­յի Մխի­թար­եան Մի­ա­բա­նու­թեան աբբա­հայր Պօ­ղոս վրդ. Քո­ջան­եա­նը:

Ող­ջոյ­նի խօս­քէն ետք, ելոյթ ու­նե­ցաւ Գեր­ման­իոյ մէջ գոր­ծու­նէ­ու­թիւն ծա­ւա­լող Փոթս­տա­մի “Եո­հան­նէս Լեփ­սիուս տուն եւ Վուփր­թա­լի “Ար­մին Թ. Վեկ­նէր“ի կազ­մա­կեր­պու­թիւն­նե­րու վար­չու­թեան ան­դամ լրագ­րող Հա­մօ Պետ­րոս­եան, նիւթ ու­նե­նա­լով Ֆրանց Վեր­ֆէ­լի յա­րա­բե­րու­թիւն­նե­րը Եո­հան­նէս Լե­սիու­սի եւ Ար­մին Թ. Վեկ­նէ­րի հետ“:

Ցե­ղաս­պա­նու­թեան թան­գա­րան-հիմ­նար­կի տնօ­րէն դոկտ. Հայկ Դե­մոյ­եան ող­ջոյ­նի խօս­քէն ետք, ներ­կա­նե­րուն զե­կոյ­ցով հան­դէս եկաւ Մուսա Լե­րան դիւ­ցազ­նա­մար­տի վե­րա­բեր­եալ թան­գա­րա­նի հա­ւա­քա­ծո­նե­րէն յայտ­նա­բեր­ուած նոր տե­սա­նիւ­թե­րու մա­սին:

Զալց­պուր­կի եւ Լոն­տո­նի հա­մալ­սա­րա­նի դա­սա­խօ­սով փրոֆ. դոկտ. Ռու­դի­կէր Գո­ըր­նէր որ­պէս օր­ուան գլխա­ւոր բա­նա­խօս, վեր­լու­ծա­կա­նով ելոյթ ու­նե­ցաւ Վեր­ֆէլ, պատ­մու­թիւնը բա­ռա­ցի ըն­կալ­մամբ վեր­նագ­րով:

Լա­րա­յին քառ­եա­կը եր­կու ան­գամ ելոյթ ու­նե­ցան կո­մի­տաս­եան ստեղ­ծա­գոր­ծու­թիւն­նե­րու կա­տար­մամբ:

Ընդ­միջ­ման ըն­թաց­քին ներ­կա­նե­րը հնա­րա­ւո­րու­թիւն ու­նե­ցան ան­ձամբ տես­նե­լու Աւստր­իոյ Ազ­գա­յին գրա­դա­րա­նի սե­փա­կա­նու­թիւն Ֆրանց Վեր­ֆէլ Մու­սա Լե­րան Քա­ռա­սուն Օրերի վէ­պի ցու­ցադր­ուած բնօ­րի­նակ ձե­ռա­գի­րը:

Հան­դի­սու­թեան երկ­րորդ բա­ժի­նը հա­յա­գէտ եւ թարգ­մա­նիչ Հեր­բերտ Մաու­րէ­րը ըն­թեր­ցեց Ֆրանց Վեր­ֆէ­լի վէ­պէն հատ­ուած­ներ:

Ազ­գա­յին գրա­դա­րա­նի ձե­ռագ­րե­րու հա­ւա­քա­ծու բաժ­նի տնօ­րէն դոկտ. Անդր­ի­աս Ֆին­կըր­նա­գէլ հե­տաքրք­րա­կան տե­ղե­կու­թիւն­ներ տուաւ ձե­ռագ­րի վե­րա­բեր­եալ:

Մու­սա Լե­րան Քա­ռա­սուն Օրե­րը եւ Ցե­ղաս­պա­նու­թեան 100 տա­րին վեր­նագ­րով, տե­ղի ու­նե­ցաւ կլոր սե­ղան, դոկտ. Իրի­նէ Սուչիի ղե­կա­վա­րու­թեամբ: Զրոյ­ցին կը մաս­նակ­ցէ­ին` Ֆրանց Վեր­ֆէ­լի միու­թեան փոխ-նա­խա­գահ պատ­մա­բան դոկտ. Ար­տեմ Օհան­ջան­եան, Հ. Մաու­րէ­րը, դոկտ. Անդր­ի­աս Ֆին­կըր­նա­գէ­լը, դոկտ. Ռ. Գո­ըր­նէ­րը եւ գրող դոկտ. Մար­ի­ա­նա Գրիւ­բէ­րը:

Հան­դի­սու­թեան ներ­կայ էին աւե­լի քան 250 հո­գի, Հա­յաս­տա­նի մէջ Աւստր­իոյ դես­պան դոկտ. Ալի­օս Կրաու­տը, Վի­են­նա­յի մէջ հա­ւա­տար­մագր­ուած դիւա­նա­գի­տա­կան ան­դամ­ներ, մտա­ւո­րա­կան­ներ, պատ­մա­բան­ներ, գրա­կա­նա­գէտ­ներ եւ լրագ­րող­ներ:

Հան­դի­սու­թենէն վերջ, Հ.Հ. դես­պա­նորդ գրա­կա­նա­գէտ, թարգ­մա­նիչ, գրող եւ բա­նաս­տեղծ դոկտ. Աշոտ Ալեք­սան­եա­նի խնդրան­քով Հա­յաս­տա­նի դես­պան Ար­ման Կի­րա­կոս­եա­նը աւստր­ի­ա­ցի, գեր­մա­նա­ցի, աւստ­րա­հայ եւ այս տո­ղե­րու հե­ղի­նա­կը գեր­մա­նա­հայ, շուրջ մէկ տասն­եակ մտա­ւո­րա­կան­նե­րուն Ֆրանց Վեր­ֆէ­լի վէ­պի հրա­տա­րակ­ման 80ամ­եա­կին նուիր­ուած յու­շա­մե­տալ­ներ:

Մու­սա Լե­րան Քա­ռա­սուն Օրեր վէ­պի բնօ­րի­նակ ձե­ռա­գի­րը պահ­ուած էր ապակիէ մի արկ­ղին մէջ, քսան տետ­րակ­նե­րէ կազմ­ուած մի գիրք` Ֆրանց Վեր­ֆէ­լի գլուխ գոր­ծո­ցը: Այն­քան ու­րա­խա­ցայ երբ տե­սայ ձե­ռա­գի­րը, որով­հե­տեւ աւե­լի քան 30 եր­կար տա­րի­ներ ի վեր կը պրպտէի Գեր­ման­իոյ եւ Եւ­րո­պա­յի զա­նա­զան արխիւա­տու­նե­րը գտնե­լու հա­մար այս ձե­ռա­գի­րը:

Վե­րա­պատ­ուե­լի Ա.Ա. Պե­տիկ­եան այս ձե­ռագ­րի մա­սին “Մու­սա Լե­րան“ յու­շա­մատ­եա­նի մէջ հե­տեւ­եա­լը գրած է:

“Եւ վեր­ջա­պէս, Ֆրանց Վեր­ֆէլն ալ, ամէն մահ­կա­նա­ցուի պէս հրա­ժեշտ առաւ այս աշ­խար­հէն եւ ան­ցաւ իր յա­ւի­տե­նա­կան փառ­քին եւ պսա­կին` որ­պէս ախոյ­եան մարդ­կա­յին խղճի, արիու­թեան, ճշմար­տու­թեան եւ ար­դա­րու­թեան:

Իր այ­րին գրեց ին­ծի թէ իր քո­վը պա­հած է իր ամուս­նոյն ձե­ռա­գի­րը գեր­մա­նե­րէ­նով` “Մու­սա Լե­րան Քա­ռա­սուն Օրերուն եւ կ՛ու­զէ նա­խա­պա­տուու­թիւն տալ հա­յե­րուն գնե­լու զայն, եթէ տա­սը հա­զար տո­լար վճա­րեն իրեն իբ­րեւ գին:

Աղ­քա­տու­թիւնս ող­բա­ցի ու մար­դու բե­րան չծռած ես վճա­րէի պա­հանջ­ուած գի­նը եւ գնէի այդ թան­կա­գին ձե­ռա­գի­րը: Եւ որո՞ւ կրնա­յի դի­մել որ չ՛ար­ժէր: Վեր­ջա­պէս տպագր­ուած գիր­քը կար­դա­ցեր էին, կամ կրնա­յին կար­դալ, չնչին գնով մը:

Ձե­ռագ­րի մը ար­ժէ­քը ո՞վ կը գնա­հա­տէր, եթէ ոչ գի­րի պատիւը, ճանչ­ցող բա­ցա­ռու­թիւն­ներ, որոնք ան­կու­տի էին մեծ մա­սամբ, կամ ո՞ր մէկ գրա­տու­նը այդ գու­մա­րը պի­տի վճա­րէր, որ ձեռք անց­նէր զայն եւ կամ ձեռք անց­նե­լէ ետք ալ անոր մնա­յուն պահ­պա­նու­մը երաշ­խա­ւո­րէր:

Չկար, ու չկայ, մար­մին մը որ այս­պի­սի թան­կա­գին ար­ժէք­նե­րու տէր ու պա­հա­պան կը կանգ­նի:

Այդ ալ այդ­պէս մնաց եւ ո՞վ գի­տէ, հե­տա­գա­յին ուր պատս­պա­րան գտաւ ան:

Ֆրանց Վեր­ֆէլ պատ­մեց ու փա­ռա­բա­նեց մու­սա­լեռ­ցի­նե­րուն հե­րո­սա­կան սխրա­գոր­ծու­թիւն­նե­րը, բայց մու­սա­լեռ­ցին ինք դեռ ողջ է եւ ինքն է իր պատիւը եւ վկան:

Մենք, հա­յերս խո­րին երախ­տա­գի­տու­թեամբ պէտք է յի­շենք սի­րե­լի անու­նը` Ֆրանց Վիք­թոր Վեր­ֆէ­լին:

 

 

 

Happy
Happy
0 %
Sad
Sad
0 %
Excited
Excited
0 %
Sleepy
Sleepy
0 %
Angry
Angry
0 %
Surprise
Surprise
0 %

Average Rating

5 Star
0%
4 Star
0%
3 Star
0%
2 Star
0%
1 Star
0%

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

Social profiles