ԱՄԵՐԻԿԱՅԻ ՄԷՋ ՄԱՆԿԱՊԱՐՏԷԶ

0 0
Read Time:48 Second

help
ԾՈՎԻԿ ԿԱՐԱՊԵՏԵԱՆ

Հոլանտա

Պասը խճողուած էր. ես տեղս գրաւեցի, ինձմէ ետք ելլողները ոտքի մնացած էին:

Քալեց պասը:

Ես նստած էի ձախ կողմի նստարաններէն մէկուն վրայ ու պատուհանէն կը դիտէի Հոլանտայի հրաշալի բնութիւնը, որ ամէն օր կարծես առաջին անգամ տեսած կ’ըլլայի:

Յանկարծ թախ-թուխ ձայներ ելան. աջ դառնալով, ձայնին ուղղութեամբ, տեսայ աթոռէն չեմ գիտեր ինչպէ՞ս գետին ինկած, միջին տարիքով տիկին մը: Անմիջապէս տեղէս ցատկեցի, թեւէն բռնելով՝ զինք տեղաւորեցի նստարանին վրայ: Տիկինը շարունակ կը կրկնէր շնորհակալութիւնները: Հազիւ պիտի անցնէի տեղս, աչք մը նետեցի ներկաներուն վրայ. պիշ-պիշ կը նայէին ինծի. ոտքի կեցող երիտասարդներ ալ կային, որոնցմէ ոչ մէկը եղունգը շարժած էր օգնելու:

Արդե՞օք սխալ շարժում մըն էր ըրածս, մտածեցի:

Միլիոնաւոր մարդիկ այսօր ապաստանած են Եւրոպա, ՄԱՐԴկային իրաւունքները պաշտպանող օրէնքներու ենթակայ, բայց կ’ապրին կարծես անմարդկայնութեամբ մեքենայացած վիճակի մը մէջ, իսկ Սուրիա ճիշդ հակառակն էր:

Մեծ հայրս ասացուածք մը կ’ըսէր, որ չէի հասկնար.-

«Ամերիքատա մանկապարտէզ մի՛ փնտռեր»: Այսօր հասկցայ կարծեմ, որ «մանկապարտէզ»ը հոս կը նշանակէ զգայնութիւն:

 

Happy
Happy
0 %
Sad
Sad
0 %
Excited
Excited
0 %
Sleepy
Sleepy
0 %
Angry
Angry
0 %
Surprise
Surprise
0 %

Average Rating

5 Star
0%
4 Star
0%
3 Star
0%
2 Star
0%
1 Star
0%

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

Social profiles