Եօթանասուն տարուայ դադարէ մը ետք, ահաւասիկ վերստին լոյս կը տեսնէ «Վէմ»ը: Առաջին անգամ, Փարիզի մէջ հրատարակուած, խմբագիր Սիմոն Վրացեանի հոգատարութեան տակ, այժմ «Վէմ»ը, իր վսեմաշուք եւ վիմական վերադարձը կատարած է Երեւանի մէջ: Նպատակը…եօթանասուն տարի ետք ալ միեւնոյնն է՝ մշակոյթ եւ պատմութիւն:
«Մշակոյթը մի ժողովրդի հոգեւոր եւ նիւթական ստեղծագործութեան արդիւնքն է, ազգային խտացումը, այն ամուր անսասան վէմը, որի վրայ հաստատուած է ազգային գոյութեան շէնքը: Ժողովուրդները մշակոյթով են ազգ: Առանց զարգացած, կենդանի մշակոյթի ազգ չկայ: …Մշակոյթը իր էութեամբ ազգային է, ո°չ դասակարգային – գերազանցապէս ազգային», կը յայտնէ Վրացեան իր առաջին խմբագրականին մէջ, լոյս տեսած Սեպտեմբեր-Հոկտեմբեր 1933-ին: